Biliyorum
suç bende sevmemeliydim seni... Nasıl oldu nasıl bağlandım sana bu
kadar bilmiyorum... İçimde tarif edilmez bir acı senden yadigar kalan.
Her gece başımı yastığa koyduğumda ölüyor, sabah daha büyük bir acıyla
uyanıyorum... Gözlerim seni aradığında sanki suç işliyormuş gibi
yaşlara boğuluyorum... Sonra bakıyorum da gözlerimde yaş yerine kan ve
ben içimdeki kızıl denizde boğuluyorum... Ben böyle olsun istememiştim
inan. Sevme beni diyorsun da sanki yüreğim söz dinliyor. Bende
biliyorum sevmemeliydim seni... Düşünüyorum hep...! Bir çift göz bu
kadar mı bağlar kendine, bu kadar mı vazgeçilmez kılar bir anlık
tebessüm... Seni neden bu kadar seviyorum bilmiyorum...
Gün oluyor sana geleyim diyorum gücüm yetmiyor... Yıkmak geliyor
içimden aramızdaki dağları ama olmuyor işte... Ya yoksan, ya sana
ulaşamazsam, ya dağların büyüklüğünde ezilirsem... Binlerce soru
tıkıyor önümü... Korkuyorum seni bulamamaktan, yokluğunda kaybolmaktan
korkuyorum... Odamdan dışarı çıkamaz oldum.. Açıyorum kapıyı ayrılık
vuruyor suratıma, kapatıyorum ölüm... Bilmem ki nasıl anlatmalı sana
yokluğunu, sana sensizliği nasıl anlatmalı inan bilmiyorum...
Bir zindan desem; dört duvar, her köşesi ölüm kokan yalnızlık değil...!
Bir kör kuyu uçsuz bucaksız, sonunda ölüme açılan bir kapı yine
değil...! Nerde olursam olayım hep kulağımda bir uğultu... Hep sevme
beni diyen bir ses... Oysa ne kadar isterdim sevme beni yerine seni
seviyorum demeni... Biliyorum sevmemeliydim seni suç bende... Ama
bilemezdim ki bir bakışın yüreğime bir kurşun gibi saplanacağını...
SENİ ÇOK SEVİYORUM...
suç bende sevmemeliydim seni... Nasıl oldu nasıl bağlandım sana bu
kadar bilmiyorum... İçimde tarif edilmez bir acı senden yadigar kalan.
Her gece başımı yastığa koyduğumda ölüyor, sabah daha büyük bir acıyla
uyanıyorum... Gözlerim seni aradığında sanki suç işliyormuş gibi
yaşlara boğuluyorum... Sonra bakıyorum da gözlerimde yaş yerine kan ve
ben içimdeki kızıl denizde boğuluyorum... Ben böyle olsun istememiştim
inan. Sevme beni diyorsun da sanki yüreğim söz dinliyor. Bende
biliyorum sevmemeliydim seni... Düşünüyorum hep...! Bir çift göz bu
kadar mı bağlar kendine, bu kadar mı vazgeçilmez kılar bir anlık
tebessüm... Seni neden bu kadar seviyorum bilmiyorum...
Gün oluyor sana geleyim diyorum gücüm yetmiyor... Yıkmak geliyor
içimden aramızdaki dağları ama olmuyor işte... Ya yoksan, ya sana
ulaşamazsam, ya dağların büyüklüğünde ezilirsem... Binlerce soru
tıkıyor önümü... Korkuyorum seni bulamamaktan, yokluğunda kaybolmaktan
korkuyorum... Odamdan dışarı çıkamaz oldum.. Açıyorum kapıyı ayrılık
vuruyor suratıma, kapatıyorum ölüm... Bilmem ki nasıl anlatmalı sana
yokluğunu, sana sensizliği nasıl anlatmalı inan bilmiyorum...
Bir zindan desem; dört duvar, her köşesi ölüm kokan yalnızlık değil...!
Bir kör kuyu uçsuz bucaksız, sonunda ölüme açılan bir kapı yine
değil...! Nerde olursam olayım hep kulağımda bir uğultu... Hep sevme
beni diyen bir ses... Oysa ne kadar isterdim sevme beni yerine seni
seviyorum demeni... Biliyorum sevmemeliydim seni suç bende... Ama
bilemezdim ki bir bakışın yüreğime bir kurşun gibi saplanacağını...
SENİ ÇOK SEVİYORUM...