TITANIC 'İN İBRET ÖYKÜSÜ
Yirminci asrın başında dünyanın en güvenli ve lüks transatlantiği olarak
tasarlanan Titanic Southampton - New York seferini yapmak
üzere demir aldı. 1912 yılının 14 Nisan'ını 15 Nisan'a bağlayan gece,
Kanada yakınlarında dev bir buzdağı çarparak kötü biçimde yaralandı.
Güvertede 2.206 kişi bulunuyordu. Cankurtaran sandalları ise
en fazla 1.500 yolcu alabilecek kapasitedeydi. Gemi yavaş yavaş
Atlas Okyanusu'nun karanlık sularına gömülürken kurtarma
filikalarına önce kadınlarla çocuklar bindirildi.15 Nisan 1912
sabahı, denize indirilen filikalarda toplam 705 kişi bulunuyordu.
Facia 20 yüzyılın en büyük deniz kazası olarak kabul edildi.
Titanic'in batısının hemen ardından yazar Joseph Condrad
'Bu felaket teknolojiye olan ilahi güvenin aldığı yara acısından
tarihin ciddi bir dönüm noktası' diye yazmıştı.
TAM YOL TORNİSTAN
Titanic Okyanuslar üzerindeki en lüks transatlantikti ama
gemide tek bir dürbün dahi bulunmuyordu.Fivarun mabetleri
gibi kamaralarda yolculuk eden birinci sınıf yolcular için
dünyanın en pahalı Fransız aşçısı 14 Louis tarzı gemi mutfaklarında
yemek yaparken projektör ve ışıklar için bütçe ayrılmamışa
benziyordu. Suyun ısısı o gece -1'e düşmüştü: kapkara okyanusun
donması Atlantik'in acı tuzu önlüyordu. Ve yine de 62 yaşındaki
Kaptan Smith, tüm hızıyla Atlantik ortasında ilerlemeye devam
ediyordu.Perşembe günü New York limanına varması düşünülen
gemiyi Salı günü limana sokarak yeni bir rekor kırmak istiyordu.
Böylece yönettiği geminin ne kadar hızlı bir gemi olduğunu bütün
dünyaya ispatlamış olacaktı.Ne var ki 22 yıllık deniz kaptanı bu kadar
büyük bir gemiyi ilk defa yönetiyordu.Tarih 14 Nisan 1912'yi saat ise
23.40'ı gösteriyordu.Elinde ne bir ışıldak ne de bir dürbün bulunan
gözcü Frederick Fleet 20 metre yükseklikteki gözetleme kulesinden
birkaç yüz metre ilerdeki kara kitleyi farkettiğinde artık çok geçti.
Titanic meydan okudugu denizlerde bir buz dağığla karşı karşıya
kalmıştı.Gözcü Fleet alrm çanını acı ile tam üç kez sarıldı.Kaptan
köşküne buzdağı alrmını verdi. Birinci köprü subayının ilk emri
'tam yol tornistan' oldu. Sonra geminin 16 hava bölmesi arasındaki
otomatik çelik kapaklar kapatıldı.Ama Titanic , mesafede bu dağının
sol tarafından kaçmayı başaramadı.Deniz yüzeyinden altı metre kadar
aşağıda,gemi sancak tarafından yarılmaya başladı. Yandan buz dağına
vuran Titanigi, buzdağı bir bıçak gibi,uzunluğunun üçte biri olan ilk
269 metre boyunca 6 ayrı yerinden kesmişti. Alarm çanlarından tam
iki dakika sonra kaptan köprüdeki yerini aldı.Soğukkanlıydı. Ve önce
otomatik çelik kapıların durumunu sordu yardımcı kaptanlarına. Kaptan
buz dağı ile yapılan çarpişmadan beş dakika sonra makinalara stop
emrini verdi.Bazı yolcuları yattıgı yerden uyandıran ise aslında bu
sessizlik olmuştu. Denizdeki Rüzgar ve hafifi sarsıntıda askıların
birbirine sürterken çıkartıkları ses dışında herşey susmuştu sanki.
Titanic ölüm sessizliğinin ilk vakitlerine girmişti bile.
BUZLAR İÇKİ BARDAKLARINDA
Yolculardan birkaçı köprüye çıkarak neler oldugunu anlamaya
çalışıyorlardı.Kaptan onları sakinleştirerek kamaralarına gönderdi.
İnerken sancak tarafındaki 5 kat balkonlarına kadar sıçramış bu
parça ve kalıplarını ayaklarıyla birbirlerine atarak güvertede maç yapıp
kartopu bile oynadılar. Titanic'te Panik hissedilmiyordu.Yolcular
NewYork'ta bir gökdelen kadar yuksek olan bu geminin
batabileceğini düşünmüyorlardı bile. Bazıları çarpma anında
buzdağından güverteye düşmüş bu parçalarını yerden toplayarak
içki bardaklarının içine atarak içkilerini soğutuyorlardı. Sadece
kaptan Smith ve diğer subaylar durumun ciddiyetinin farkındaydılar.
Kimse hala gerçekleri görmüyordu.
BAGAJLARA SULAR GİRİYOR.
Saniyede 5 ton Atlantik suyu geminin ön tarafındaki yarıklardan
hava bölmelerine müthiş bir hızla akıyordu.60 bin ton ağırlığındaki
çelik kitleyi su üzerinde tutan 130 bin metreküp hava ise aynı
yarıklardan suyun basıncıyla çıkarkan korkuç tiz bir ses çıkarıyordu.
Teknoloji harikası Titanic'te 160 dakika içinde hava ile su o kadar yer
değiştirecekti ki; fiziğin kuralları uyarınca ne suyun taşıma ne de
havanın kaldırma gücü bu yüzen sarayı kurtarmak için birşey
yapabilecekti. Çarpmadan tam 10 dakika sonra kazanların
sübabları patlayarak buhar fışkırtmaya başladı. Korkunç bir
tıslama sesi kapladı bütün gemiyi. Birkaç dakika sonra da
söndürdüğü ateşin dumanları bacalardan yükseliyordu.
Ayrıca üçüncü sınıf yolcuların henüz uyudukları kabinlerin
zeminlerinde su birikintileri oluşmuştu. İlk hava bölmelerindeki
su 4 metre yüksekliğe çoktan ulaşmıstı.Bagajlar yükselen
suyun içinde parça parça yüzmeye başlamışlardı. Birbirinden
nadide özel yapım otomobiller tuzlu suyla çoktan tanışmıştı bile.
Gece yarısından üç dakika sonra tamamlanan keşif, Teknik Müdür
Thomas Andreas'un 'Batacak' sözleriyle sona erdi. Kurtulma şansı
yoktu artık Titanic'in. Kaptan Smith teknik müdürünün kagıtlara
karaladığı hesaplara baktı.. S.O.S fişeklerinin fırlatılması emrini
mürettabatıyla görüşmelsinden 10 dakika sonra verecekti. Önce
mürettabata güvertede toplanma emri verildi. Sonra ise yolcular
Cankurtaran kayıklarına bindirilecekti.;ancak sadece birinci mevkideki yolcular.
Aceleyle tek başına aşagıya indi. Önce gemideki en zengin adama
John Jacop'a gitti.
Telaşa gerek yoktu, ancak uyanmaları gerekiyordu.
Kaptan bu sözleri geminin diğer aristokrat yolcularıylada paylaştı.
Neden bu haberi kendisi verdi, neden sadece birinci sınıf yolculuk
yapanlara verdi. Geminin batmak üzere oldugundan ikinci ve üçüncü
sınıf yolcuların haberi olmadı. Ve bu zaman kaybını nasıl göze aldıgı
hala bilinmiyor.Bilinen üçüncü sınıf yolcularının bazılarının çok sonra ve
kendiliğinden uyandığı, bazılarının ise hiç uyanmadığı.Kaptan tekrar
yukarı çıkıp S.O.S sinyalini gönderme emri verdiğnde çarpışmanın
üzerinden tam yarım saat geçmişti. O arada mürettabattan 30 kişi
Titanic'in dev jeneratörlerini devrede tutabilmek için aşağıya
gönderildi. Ve gemi karanlık sulara gömülmeden 2.3 dakika öncesine
kadar ışıl ışıl parıldadı.
Yirminci asrın başında dünyanın en güvenli ve lüks transatlantiği olarak
tasarlanan Titanic Southampton - New York seferini yapmak
üzere demir aldı. 1912 yılının 14 Nisan'ını 15 Nisan'a bağlayan gece,
Kanada yakınlarında dev bir buzdağı çarparak kötü biçimde yaralandı.
Güvertede 2.206 kişi bulunuyordu. Cankurtaran sandalları ise
en fazla 1.500 yolcu alabilecek kapasitedeydi. Gemi yavaş yavaş
Atlas Okyanusu'nun karanlık sularına gömülürken kurtarma
filikalarına önce kadınlarla çocuklar bindirildi.15 Nisan 1912
sabahı, denize indirilen filikalarda toplam 705 kişi bulunuyordu.
Facia 20 yüzyılın en büyük deniz kazası olarak kabul edildi.
Titanic'in batısının hemen ardından yazar Joseph Condrad
'Bu felaket teknolojiye olan ilahi güvenin aldığı yara acısından
tarihin ciddi bir dönüm noktası' diye yazmıştı.
TAM YOL TORNİSTAN
Titanic Okyanuslar üzerindeki en lüks transatlantikti ama
gemide tek bir dürbün dahi bulunmuyordu.Fivarun mabetleri
gibi kamaralarda yolculuk eden birinci sınıf yolcular için
dünyanın en pahalı Fransız aşçısı 14 Louis tarzı gemi mutfaklarında
yemek yaparken projektör ve ışıklar için bütçe ayrılmamışa
benziyordu. Suyun ısısı o gece -1'e düşmüştü: kapkara okyanusun
donması Atlantik'in acı tuzu önlüyordu. Ve yine de 62 yaşındaki
Kaptan Smith, tüm hızıyla Atlantik ortasında ilerlemeye devam
ediyordu.Perşembe günü New York limanına varması düşünülen
gemiyi Salı günü limana sokarak yeni bir rekor kırmak istiyordu.
Böylece yönettiği geminin ne kadar hızlı bir gemi olduğunu bütün
dünyaya ispatlamış olacaktı.Ne var ki 22 yıllık deniz kaptanı bu kadar
büyük bir gemiyi ilk defa yönetiyordu.Tarih 14 Nisan 1912'yi saat ise
23.40'ı gösteriyordu.Elinde ne bir ışıldak ne de bir dürbün bulunan
gözcü Frederick Fleet 20 metre yükseklikteki gözetleme kulesinden
birkaç yüz metre ilerdeki kara kitleyi farkettiğinde artık çok geçti.
Titanic meydan okudugu denizlerde bir buz dağığla karşı karşıya
kalmıştı.Gözcü Fleet alrm çanını acı ile tam üç kez sarıldı.Kaptan
köşküne buzdağı alrmını verdi. Birinci köprü subayının ilk emri
'tam yol tornistan' oldu. Sonra geminin 16 hava bölmesi arasındaki
otomatik çelik kapaklar kapatıldı.Ama Titanic , mesafede bu dağının
sol tarafından kaçmayı başaramadı.Deniz yüzeyinden altı metre kadar
aşağıda,gemi sancak tarafından yarılmaya başladı. Yandan buz dağına
vuran Titanigi, buzdağı bir bıçak gibi,uzunluğunun üçte biri olan ilk
269 metre boyunca 6 ayrı yerinden kesmişti. Alarm çanlarından tam
iki dakika sonra kaptan köprüdeki yerini aldı.Soğukkanlıydı. Ve önce
otomatik çelik kapıların durumunu sordu yardımcı kaptanlarına. Kaptan
buz dağı ile yapılan çarpişmadan beş dakika sonra makinalara stop
emrini verdi.Bazı yolcuları yattıgı yerden uyandıran ise aslında bu
sessizlik olmuştu. Denizdeki Rüzgar ve hafifi sarsıntıda askıların
birbirine sürterken çıkartıkları ses dışında herşey susmuştu sanki.
Titanic ölüm sessizliğinin ilk vakitlerine girmişti bile.
BUZLAR İÇKİ BARDAKLARINDA
Yolculardan birkaçı köprüye çıkarak neler oldugunu anlamaya
çalışıyorlardı.Kaptan onları sakinleştirerek kamaralarına gönderdi.
İnerken sancak tarafındaki 5 kat balkonlarına kadar sıçramış bu
parça ve kalıplarını ayaklarıyla birbirlerine atarak güvertede maç yapıp
kartopu bile oynadılar. Titanic'te Panik hissedilmiyordu.Yolcular
NewYork'ta bir gökdelen kadar yuksek olan bu geminin
batabileceğini düşünmüyorlardı bile. Bazıları çarpma anında
buzdağından güverteye düşmüş bu parçalarını yerden toplayarak
içki bardaklarının içine atarak içkilerini soğutuyorlardı. Sadece
kaptan Smith ve diğer subaylar durumun ciddiyetinin farkındaydılar.
Kimse hala gerçekleri görmüyordu.
BAGAJLARA SULAR GİRİYOR.
Saniyede 5 ton Atlantik suyu geminin ön tarafındaki yarıklardan
hava bölmelerine müthiş bir hızla akıyordu.60 bin ton ağırlığındaki
çelik kitleyi su üzerinde tutan 130 bin metreküp hava ise aynı
yarıklardan suyun basıncıyla çıkarkan korkuç tiz bir ses çıkarıyordu.
Teknoloji harikası Titanic'te 160 dakika içinde hava ile su o kadar yer
değiştirecekti ki; fiziğin kuralları uyarınca ne suyun taşıma ne de
havanın kaldırma gücü bu yüzen sarayı kurtarmak için birşey
yapabilecekti. Çarpmadan tam 10 dakika sonra kazanların
sübabları patlayarak buhar fışkırtmaya başladı. Korkunç bir
tıslama sesi kapladı bütün gemiyi. Birkaç dakika sonra da
söndürdüğü ateşin dumanları bacalardan yükseliyordu.
Ayrıca üçüncü sınıf yolcuların henüz uyudukları kabinlerin
zeminlerinde su birikintileri oluşmuştu. İlk hava bölmelerindeki
su 4 metre yüksekliğe çoktan ulaşmıstı.Bagajlar yükselen
suyun içinde parça parça yüzmeye başlamışlardı. Birbirinden
nadide özel yapım otomobiller tuzlu suyla çoktan tanışmıştı bile.
Gece yarısından üç dakika sonra tamamlanan keşif, Teknik Müdür
Thomas Andreas'un 'Batacak' sözleriyle sona erdi. Kurtulma şansı
yoktu artık Titanic'in. Kaptan Smith teknik müdürünün kagıtlara
karaladığı hesaplara baktı.. S.O.S fişeklerinin fırlatılması emrini
mürettabatıyla görüşmelsinden 10 dakika sonra verecekti. Önce
mürettabata güvertede toplanma emri verildi. Sonra ise yolcular
Cankurtaran kayıklarına bindirilecekti.;ancak sadece birinci mevkideki yolcular.
Aceleyle tek başına aşagıya indi. Önce gemideki en zengin adama
John Jacop'a gitti.
Telaşa gerek yoktu, ancak uyanmaları gerekiyordu.
Kaptan bu sözleri geminin diğer aristokrat yolcularıylada paylaştı.
Neden bu haberi kendisi verdi, neden sadece birinci sınıf yolculuk
yapanlara verdi. Geminin batmak üzere oldugundan ikinci ve üçüncü
sınıf yolcuların haberi olmadı. Ve bu zaman kaybını nasıl göze aldıgı
hala bilinmiyor.Bilinen üçüncü sınıf yolcularının bazılarının çok sonra ve
kendiliğinden uyandığı, bazılarının ise hiç uyanmadığı.Kaptan tekrar
yukarı çıkıp S.O.S sinyalini gönderme emri verdiğnde çarpışmanın
üzerinden tam yarım saat geçmişti. O arada mürettabattan 30 kişi
Titanic'in dev jeneratörlerini devrede tutabilmek için aşağıya
gönderildi. Ve gemi karanlık sulara gömülmeden 2.3 dakika öncesine
kadar ışıl ışıl parıldadı.
