Sünenü Ebî Dâvud’da, Hazret-i Âişe (r.anhâ) vâlidemizden nakledilen bir hadîs-i şerifte Resûlüllah (s.a.v.) Efendimiz şöyle buyurmuşlardır:
“Sizden kim bir şey yiyecek olsa, ‘Bismillâh’ desin. Başında söylemeyi unutmuşsa, sonunda şöyle desin: ‘Bismillâhi fî evvelihî ve âhirihî.” (Meâli: ‘Başında da sonunda da Allâh’ın ismiyle’ demektir.)
Ümeyyetü’bnü Mahşîn (r.a.)’in anlattığı başka bir hâdisede ise,
Resûlüllah (s.a.v.)’ın yanında bir adam, Besmele çekmeden yemek yiyordu. Yemeğini yemiş, geriye tek lokması kalmıştı. Onu ağzına götürürken,
“Bismillâhi evvelühû ve âhiruhû” dedi.
Bunun üzerine Resûlüllah (s.a.v.) tebessüm ederek,
“Şeytan onunla birlikte yemeğe devam etti. Ne zaman ki Allâh’ın ismini zikretti, karnındakileri hep kustu” buyurdu. (Sünenü Ebî Dâvud)
“Sizden kim bir şey yiyecek olsa, ‘Bismillâh’ desin. Başında söylemeyi unutmuşsa, sonunda şöyle desin: ‘Bismillâhi fî evvelihî ve âhirihî.” (Meâli: ‘Başında da sonunda da Allâh’ın ismiyle’ demektir.)
Ümeyyetü’bnü Mahşîn (r.a.)’in anlattığı başka bir hâdisede ise,
Resûlüllah (s.a.v.)’ın yanında bir adam, Besmele çekmeden yemek yiyordu. Yemeğini yemiş, geriye tek lokması kalmıştı. Onu ağzına götürürken,
“Bismillâhi evvelühû ve âhiruhû” dedi.
Bunun üzerine Resûlüllah (s.a.v.) tebessüm ederek,
“Şeytan onunla birlikte yemeğe devam etti. Ne zaman ki Allâh’ın ismini zikretti, karnındakileri hep kustu” buyurdu. (Sünenü Ebî Dâvud)
