Adımlarını geri at sevdiceğim,
Zamanı durdur gittiğin andan itibaren,
Coşkun sel olan göz yaşlarımı gör,
Bu bedeni soldurma,
Ben sensizliğin adını ölüm koyarken,
Sen benim günahım oldun.
Hesapsız sevişlerim,
Kırda açan çiçeğim,
Rüyalarda ki sevda meleğim oldun,
Sensizlikte isyanları sırtladım,
Şimdi yokluğunda,
Şimdi hasretinde,
Kırıyorum gönül zincirlerini,
Dertleri sıralıyorum yüreğimde,
Sen yoksun ya diyorum bu dünyada,
Açmasın o zaman çiçekler de, doğmasın güneş de,
Herkes de benim gibi yansın,
Sen de, sen de yan be ela gözlüm,
Çünkü sen benim günahım oldun.
Gönül deminde hep seni arıyor,
Tek tek koparıyorum sevda çiçeklerini,
Hasretin köz olup düştü yüreğime,
Yaşattın ya bu dünyada bana cehennemi,
İnce ince kanadı ya kalbim,
Senin de, senin de kalbin kanasın be ela gözlüm.
Bari bıraksaydın giderken beni bana,
Alıp götürmeseydin o bilinmezliğe ruhumu,
Şimdi mesken tuttu yüreğim karanlıkta,
Sokak lambalarını altını,
Gidişinden bu yana,
Hiç güneş doğmadı üzerime,
Ve sen gittiğinden beri gülüm,
Hiç bahar olmadı mevsimler,
Hep yaprak dökümünü yaşadı sevdam,
Savruldu hesapsız rüzgarlarla etrafa,
Bir yangın oldun yüreğimde,
Her isyanımda yakıp yıktın,
Çünkü sen benim günahım oldun.
Bir bahar seheriydi gittin,
Uzaklaştıkça kış çöktü buralara,
Gün daha doğmadan battı,
Sen giderken tüm yaralarım kanadı,
Senin de, senin de yaraların kanasın be ela gözlüm,
Bil ki seninle cehennemi cennet,
Karanlığı aydınlık bilmiştim,
Oysa şimdi yoksun yanımda,
Bir gülüşüne bile tav olurdu kalbim,
Bırak şimdi o gülüşü,
Gözlerine bile hasret yaşıyorum gülüm,
Şimdi sadece dilimde o ismin ile,
Hep vefasızlığına yanacağım,
Sonunda sen olmayan yollara kızıp,
Bu bedene, be cana, aynı feleğin sıktığı gibi,
Bir kurşunda ben sıkacağım.
Seni görmeyen gözlere mil çekeceğim.
Sana koşmayan ayaklara prangalar vuracağım.
Çünkü sen benim günahım oldun.
İşte şimdi geceler yargıcım oldu benim,
Suç ortağım oldu bu karanlık sokaklar,
Hep dile geldiler,
Vefasızlığını anlattı sokak lambaları,
Hepsi benden yana oldular da,
Bu geceler bir türlü şahit olmadı sevdama,
Hesapsız yerden yere vurdular beni,
Suçlusun dediler,
Çünkü o senin günahındır dediler,
Kırdılar kalemi hiç acımadan,
Aşk mahkumu oldum bu karanlık sokaklarda,
Ve bu karanlıkta ışığımı bulamadım,
Sen de, sen de ışıksız kal be ela gözlüm,
Senin de yüreğinde fırtınalar kopsun,
Oysa varlığında tüm acıların benim,
Sevinçlerim ise senindi,
Hiç mi düşünmedin bu gidişinle beni?
Sevgine müptela bu garip kalbimin,
Yokluğunda kaç parçaya bölüneceğini,
Hiç mi düşünmedin?
O zaman sen de bil ki,
Bu hain gecelerin keskin sessizliğini bozan,
Bu isyanlarımın, bu feryatlarımın
Tek sebebi sensin.
Çünkü sen benim günahımsın...
Zamanı durdur gittiğin andan itibaren,
Coşkun sel olan göz yaşlarımı gör,
Bu bedeni soldurma,
Ben sensizliğin adını ölüm koyarken,
Sen benim günahım oldun.
Hesapsız sevişlerim,
Kırda açan çiçeğim,
Rüyalarda ki sevda meleğim oldun,
Sensizlikte isyanları sırtladım,
Şimdi yokluğunda,
Şimdi hasretinde,
Kırıyorum gönül zincirlerini,
Dertleri sıralıyorum yüreğimde,
Sen yoksun ya diyorum bu dünyada,
Açmasın o zaman çiçekler de, doğmasın güneş de,
Herkes de benim gibi yansın,
Sen de, sen de yan be ela gözlüm,
Çünkü sen benim günahım oldun.
Gönül deminde hep seni arıyor,
Tek tek koparıyorum sevda çiçeklerini,
Hasretin köz olup düştü yüreğime,
Yaşattın ya bu dünyada bana cehennemi,
İnce ince kanadı ya kalbim,
Senin de, senin de kalbin kanasın be ela gözlüm.
Bari bıraksaydın giderken beni bana,
Alıp götürmeseydin o bilinmezliğe ruhumu,
Şimdi mesken tuttu yüreğim karanlıkta,
Sokak lambalarını altını,
Gidişinden bu yana,
Hiç güneş doğmadı üzerime,
Ve sen gittiğinden beri gülüm,
Hiç bahar olmadı mevsimler,
Hep yaprak dökümünü yaşadı sevdam,
Savruldu hesapsız rüzgarlarla etrafa,
Bir yangın oldun yüreğimde,
Her isyanımda yakıp yıktın,
Çünkü sen benim günahım oldun.
Bir bahar seheriydi gittin,
Uzaklaştıkça kış çöktü buralara,
Gün daha doğmadan battı,
Sen giderken tüm yaralarım kanadı,
Senin de, senin de yaraların kanasın be ela gözlüm,
Bil ki seninle cehennemi cennet,
Karanlığı aydınlık bilmiştim,
Oysa şimdi yoksun yanımda,
Bir gülüşüne bile tav olurdu kalbim,
Bırak şimdi o gülüşü,
Gözlerine bile hasret yaşıyorum gülüm,
Şimdi sadece dilimde o ismin ile,
Hep vefasızlığına yanacağım,
Sonunda sen olmayan yollara kızıp,
Bu bedene, be cana, aynı feleğin sıktığı gibi,
Bir kurşunda ben sıkacağım.
Seni görmeyen gözlere mil çekeceğim.
Sana koşmayan ayaklara prangalar vuracağım.
Çünkü sen benim günahım oldun.
İşte şimdi geceler yargıcım oldu benim,
Suç ortağım oldu bu karanlık sokaklar,
Hep dile geldiler,
Vefasızlığını anlattı sokak lambaları,
Hepsi benden yana oldular da,
Bu geceler bir türlü şahit olmadı sevdama,
Hesapsız yerden yere vurdular beni,
Suçlusun dediler,
Çünkü o senin günahındır dediler,
Kırdılar kalemi hiç acımadan,
Aşk mahkumu oldum bu karanlık sokaklarda,
Ve bu karanlıkta ışığımı bulamadım,
Sen de, sen de ışıksız kal be ela gözlüm,
Senin de yüreğinde fırtınalar kopsun,
Oysa varlığında tüm acıların benim,
Sevinçlerim ise senindi,
Hiç mi düşünmedin bu gidişinle beni?
Sevgine müptela bu garip kalbimin,
Yokluğunda kaç parçaya bölüneceğini,
Hiç mi düşünmedin?
O zaman sen de bil ki,
Bu hain gecelerin keskin sessizliğini bozan,
Bu isyanlarımın, bu feryatlarımın
Tek sebebi sensin.
Çünkü sen benim günahımsın...
