Bir toplulukta Cemal çok güzel bir fıkra anlatmış. Herkes çok gülmüş. Temel kaşları çatık duruyor.
- Sen neden gülmüyorsun, diye sormuşlar.
- Ben oğa küsüm, eve cidince cüleceğum, demiş.
- Sen neden gülmüyorsun, diye sormuşlar.
- Ben oğa küsüm, eve cidince cüleceğum, demiş.