Kal" deseydin, kalırdım. Demedin oysa
Kuru bir "Bitmesin"den başka hiçbir şey demedin
Öyle kuru, öyle soğuk, öyle uzaktı ki, ondaki anlam
Bu kadar kolay mıydı her şey, bu kadar yakın mıydık uçuruma
Savunmayacak mıydın sevgimizi
"Kal" diye haykırmayacak mıydın ardımdan
Düşündüğüm bu değildi
Hayal ettiklerim, beklediklerim başkaydı senden
Mücadele beklemiştim oysa
Yelkensiz olan gemimizi kıyıya ulaştırırız sanmıştım
Kıyıya ulaştırırsın sanmıştım
Oysa, onu denizin ortasında savunmasız bırakmama göz yumdun
Bu kadar yıpratıcı olamazsın...
Oysa, bir anlam olmalıydı yaşadıklarımızda
Paylaşılan duyguların bir anlamı olmalıydı
Yüreğimdeki martıların bir anlamı olmalıydı
Beynimizdeki melodilerin, aramızdaki çekimin
Geçen akşamki sohbetin bir anlamı olmalıydı
Duygularımızın bir anlamı olmalıydı
Yüreğimdeki tüm martıları uçurdun şimdi
Hangi yöne gittiler bilmiyorum
Geri dönerler mi bilmiyorum
Dünya boşaldı mı ne
Neden bu kadar sessizleşti birden yaşam
Neden artık parlamıyor yakamozlar gözlerimde
Neden artık rüzgar esmiyor
Her şey seninle mi kaldı yoksa
Mantığım... Mantığımı bana bırak lütfen, ona ihtiyacım var
Bazı şeyleri anlamak için ona ihtiyacım var
Evet! Ben istedim ayrılığı, çıkmaz yollara yönelen bendim
Kucağında bir yığın noktayla karşına çıkan bendim
Kahretsin! Bunu neden yaptığımı bilmiyorum
Ve senin buna nasıl göz yumduğunu
Tıpkı balkondaki akasyaları sularken
Fazla sudan dolayı sararacaklarını bilmediğim gibi
Su, onun için hayat olmalıydı oysa
Ve... Sen de benim tutunacak dalım
Bazı şeyler vardı aramızda biliyorsun
Olmaması gereken ama daima varolan
Farklı uçlardaydık seninle
Farklı mevsimleri seviyorduk, farklı zamanlarda
Sen büyük fırtınalara vardın, bense lodostan bile ürküyordum
Oysa başardığımız şeyler vardı her şeye rağmen
Daha doğrusu öyle sanıyordum
Binlerce yıldız arasında
Ayın güzelliğini gösterebilmekti tek amacım
Yıldızları söndürmekti... Sorunları yok etmekti
"Bitti" deyişim öylesine bir şeydi, öylesine, sıradan, şakacıktan
"Hayır" demeliydin
Hatta kıyametler koparmalıydın yüreğimde
Hendekler açmalıydın yoluma gidemeyeyim diye
Sahip çıkmalıydın gözlerimdeki ay'a sevgimiz diye
Beni yolumdan alıkoymalıydın
"kal" demeliydin... Defalarca "kal" demeliydin
Oysa, demedin
Belki de senin çiçeklerin çoktan solmuştu ve ben
Akasyaları kışın yaşatmaya çalışmakla hata etmiştim
Belki böylesi daha iyi oldu
"Kal" deseydin kalırdım... Hem de seve seve kalırdım
Martılarla kalırdım Yakamozlarla kalırdım
Demedin oysa
Bilir misin
Kaç çığlık olup yıkıldı yüreğim giderken
Bilir misin
Nasıl bir cana hasretti yüreğim, yolumdan döndürecek
Bilir misin
Nasıl zor oldu ardıma bakmadan çekip gitmek
'KAL' desen kalacaktım
DEMEDİN OYSA
Kuru bir "Bitmesin"den başka hiçbir şey demedin
Öyle kuru, öyle soğuk, öyle uzaktı ki, ondaki anlam
Bu kadar kolay mıydı her şey, bu kadar yakın mıydık uçuruma
Savunmayacak mıydın sevgimizi
"Kal" diye haykırmayacak mıydın ardımdan
Düşündüğüm bu değildi
Hayal ettiklerim, beklediklerim başkaydı senden
Mücadele beklemiştim oysa
Yelkensiz olan gemimizi kıyıya ulaştırırız sanmıştım
Kıyıya ulaştırırsın sanmıştım
Oysa, onu denizin ortasında savunmasız bırakmama göz yumdun
Bu kadar yıpratıcı olamazsın...
Oysa, bir anlam olmalıydı yaşadıklarımızda
Paylaşılan duyguların bir anlamı olmalıydı
Yüreğimdeki martıların bir anlamı olmalıydı
Beynimizdeki melodilerin, aramızdaki çekimin
Geçen akşamki sohbetin bir anlamı olmalıydı
Duygularımızın bir anlamı olmalıydı
Yüreğimdeki tüm martıları uçurdun şimdi
Hangi yöne gittiler bilmiyorum
Geri dönerler mi bilmiyorum
Dünya boşaldı mı ne
Neden bu kadar sessizleşti birden yaşam
Neden artık parlamıyor yakamozlar gözlerimde
Neden artık rüzgar esmiyor
Her şey seninle mi kaldı yoksa
Mantığım... Mantığımı bana bırak lütfen, ona ihtiyacım var
Bazı şeyleri anlamak için ona ihtiyacım var
Evet! Ben istedim ayrılığı, çıkmaz yollara yönelen bendim
Kucağında bir yığın noktayla karşına çıkan bendim
Kahretsin! Bunu neden yaptığımı bilmiyorum
Ve senin buna nasıl göz yumduğunu
Tıpkı balkondaki akasyaları sularken
Fazla sudan dolayı sararacaklarını bilmediğim gibi
Su, onun için hayat olmalıydı oysa
Ve... Sen de benim tutunacak dalım
Bazı şeyler vardı aramızda biliyorsun
Olmaması gereken ama daima varolan
Farklı uçlardaydık seninle
Farklı mevsimleri seviyorduk, farklı zamanlarda
Sen büyük fırtınalara vardın, bense lodostan bile ürküyordum
Oysa başardığımız şeyler vardı her şeye rağmen
Daha doğrusu öyle sanıyordum
Binlerce yıldız arasında
Ayın güzelliğini gösterebilmekti tek amacım
Yıldızları söndürmekti... Sorunları yok etmekti
"Bitti" deyişim öylesine bir şeydi, öylesine, sıradan, şakacıktan
"Hayır" demeliydin
Hatta kıyametler koparmalıydın yüreğimde
Hendekler açmalıydın yoluma gidemeyeyim diye
Sahip çıkmalıydın gözlerimdeki ay'a sevgimiz diye
Beni yolumdan alıkoymalıydın
"kal" demeliydin... Defalarca "kal" demeliydin
Oysa, demedin
Belki de senin çiçeklerin çoktan solmuştu ve ben
Akasyaları kışın yaşatmaya çalışmakla hata etmiştim
Belki böylesi daha iyi oldu
"Kal" deseydin kalırdım... Hem de seve seve kalırdım
Martılarla kalırdım Yakamozlarla kalırdım
Demedin oysa
Bilir misin
Kaç çığlık olup yıkıldı yüreğim giderken
Bilir misin
Nasıl bir cana hasretti yüreğim, yolumdan döndürecek
Bilir misin
Nasıl zor oldu ardıma bakmadan çekip gitmek
'KAL' desen kalacaktım
DEMEDİN OYSA
