Ben, sana ne söyleyebildim ki bunca zamandır
Yağmur bırakmadan geçen bulutlar gibiydi zihnimdeki düşünceler
dilime düşmeyen, sözcüklere dönüşmeyen!
Ben, sana ne söyleyebildim ki bunca zamandır
Her zaman fazla oldu söyleyemediklerim, söyleyebildiklerimden
Her zaman; bir bilinmez lisandaki çözülmez şiirleri koklayıp, hissettirmeye çalıştım sana
Her zaman biraz daha zaman kolladım seslenmek için sana, ve her zaman hayıflandım;
Ben, sana ne söyleyebildim ki bunca zamandır
Kendi karanlığında; güneşe görünmek için karar veren bir tohum gibiydim
Zordu çıkmak gömüldüğüm çamurdan
Ama güzeldi
Sen güzeldin ve ben, güzelleşiyordum seni düşündüğümde!..
Kendi karanlığında; güneşe görünmeye karar verip yeşillerini giyen bir tohum gibiydim
Boyutları değişiyordu hayatımın
Yani, değiştiren sendin boyutlarını hayatımın; büyüyordum, gelişiyordum, genişliyordum
Söyleyebildiklerimden çoktu her zaman, söyleyemediklerim; bu yüzden kelimelerimin arası açılıyordu
Sığdıramadığım her duygu; iki kelimemin arasındaki boşlukta gizli
O yüzden, yazdıkça parmaklarım,,, ve işte yine o yüzden söyledikçe dilim topallıyor
Toparlayamıyorum zihnimi
Seni özlüyor, ve terliyorum özledikçe
Seni koklamak için
İçimdesin
Yağmur bırakmadan geçen bulutlar gibiydi zihnimdeki düşünceler
dilime düşmeyen, sözcüklere dönüşmeyen!
Ben, sana ne söyleyebildim ki bunca zamandır
Her zaman fazla oldu söyleyemediklerim, söyleyebildiklerimden
Her zaman; bir bilinmez lisandaki çözülmez şiirleri koklayıp, hissettirmeye çalıştım sana
Her zaman biraz daha zaman kolladım seslenmek için sana, ve her zaman hayıflandım;
Ben, sana ne söyleyebildim ki bunca zamandır
Kendi karanlığında; güneşe görünmek için karar veren bir tohum gibiydim
Zordu çıkmak gömüldüğüm çamurdan
Ama güzeldi
Sen güzeldin ve ben, güzelleşiyordum seni düşündüğümde!..
Kendi karanlığında; güneşe görünmeye karar verip yeşillerini giyen bir tohum gibiydim
Boyutları değişiyordu hayatımın
Yani, değiştiren sendin boyutlarını hayatımın; büyüyordum, gelişiyordum, genişliyordum
Söyleyebildiklerimden çoktu her zaman, söyleyemediklerim; bu yüzden kelimelerimin arası açılıyordu
Sığdıramadığım her duygu; iki kelimemin arasındaki boşlukta gizli
O yüzden, yazdıkça parmaklarım,,, ve işte yine o yüzden söyledikçe dilim topallıyor
Toparlayamıyorum zihnimi
Seni özlüyor, ve terliyorum özledikçe
Seni koklamak için
İçimdesin
