Sen ki en cilvelisisin
mevsimlerin, afrodizyaklarin en etkilisi, sevdanin suç ortagisin.
Yapma bunu bana!..Bahar, yalvaririm çek git isine!.. Salma
üstüme
çiçeklerini, aklimi çelme!.. Her sabah çimenlerin çiyden
ürpererek
uyaniyor bahçemde; sonra günesle oynasip tütsülenmis gibi
bugulaniyor.
Ne zaman sokaga çiksam badem agaçlari salkim saçak
çiçek... Kavaklar
kipir kipir, islik isliga meltem... Kirda dayanilmaz
bir kekik
kokusu, toprakta türlü çesit börtü böcek... Yapma bunu bana
bahar,
böyle üstüme gelme!..
Zaten
damarlarima zor zaptediyorum kanimi... Çoktan cemreler
düsmüs
beynime, yüregime... Kalbimin buzlari erimis. Gögüs kafesimde ne
idügü
belirsiz bir kipirtiyla geziyorum nicedir... Bir de sen çildirtma
beni...
Krizdeyim ben... Tembelligin sirasi degil, uyamam sana... Al
git
serçelerini sabahlarimdan, çaglalarina, kokularina hakim ol.
Meltemlerine
söyle, deli gibi islik çalip sokaga çagirmasinlar beni...
Bulutlarin
üsüsmesin basima... Girme kanima benim... yoldan çikarma!..
Sen ki en cilvelisisin mevsimlerin, afrodizyaklarin en etkilisi,
Sevdanin suç ortagisin. Kiyma bana!..
Biliyorum çünkü, yine kandirip yesillendireceksin aska; gövdemi
azdirip
sonra birden çekip gideceksin. Tam kanim kaynamisken sana,
toplayip
allarini morlarini, beni bir kurakligin ortasinda terk
edeceksin... O
iple çektigim isigin, dayanilmaz olacak o zaman...
Ne o delismen sabahlar kalacak, ne günaha çagiran çapkin
eteklerin
uçustugu gün batimlari...Tembel kuslarin sakimaktan bitap,
ebruli
çiçeklerin kokmaktan... Buselerin nemi kuruyacak çöl
rüzgarlarinda...
Yeserttigin çiçekler
yürekler solacak; damar damar çatlayacak
ruhumuz... Hayat, bir ezik
otlar diyarina dönüsecek yeniden... yüregim
viraneye... Her bahar
sarhoslugu gibi, geçecek bu sonuncusu da... Ebedi
bahar, bir baska
bahara kalacak.
Iyisi mi, hiç azdirma ruhumu
bahar... Is açma basima... Git isine! Yoldan çikarma beni!..
mevsimlerin, afrodizyaklarin en etkilisi, sevdanin suç ortagisin.
Yapma bunu bana!..Bahar, yalvaririm çek git isine!.. Salma
üstüme
çiçeklerini, aklimi çelme!.. Her sabah çimenlerin çiyden
ürpererek
uyaniyor bahçemde; sonra günesle oynasip tütsülenmis gibi
bugulaniyor.
Ne zaman sokaga çiksam badem agaçlari salkim saçak
çiçek... Kavaklar
kipir kipir, islik isliga meltem... Kirda dayanilmaz
bir kekik
kokusu, toprakta türlü çesit börtü böcek... Yapma bunu bana
bahar,
böyle üstüme gelme!..
Zaten
damarlarima zor zaptediyorum kanimi... Çoktan cemreler
düsmüs
beynime, yüregime... Kalbimin buzlari erimis. Gögüs kafesimde ne
idügü
belirsiz bir kipirtiyla geziyorum nicedir... Bir de sen çildirtma
beni...
Krizdeyim ben... Tembelligin sirasi degil, uyamam sana... Al
git
serçelerini sabahlarimdan, çaglalarina, kokularina hakim ol.
Meltemlerine
söyle, deli gibi islik çalip sokaga çagirmasinlar beni...
Bulutlarin
üsüsmesin basima... Girme kanima benim... yoldan çikarma!..
Sen ki en cilvelisisin mevsimlerin, afrodizyaklarin en etkilisi,
Sevdanin suç ortagisin. Kiyma bana!..
Biliyorum çünkü, yine kandirip yesillendireceksin aska; gövdemi
azdirip
sonra birden çekip gideceksin. Tam kanim kaynamisken sana,
toplayip
allarini morlarini, beni bir kurakligin ortasinda terk
edeceksin... O
iple çektigim isigin, dayanilmaz olacak o zaman...
Ne o delismen sabahlar kalacak, ne günaha çagiran çapkin
eteklerin
uçustugu gün batimlari...Tembel kuslarin sakimaktan bitap,
ebruli
çiçeklerin kokmaktan... Buselerin nemi kuruyacak çöl
rüzgarlarinda...
Yeserttigin çiçekler
yürekler solacak; damar damar çatlayacak
ruhumuz... Hayat, bir ezik
otlar diyarina dönüsecek yeniden... yüregim
viraneye... Her bahar
sarhoslugu gibi, geçecek bu sonuncusu da... Ebedi
bahar, bir baska
bahara kalacak.
Iyisi mi, hiç azdirma ruhumu
bahar... Is açma basima... Git isine! Yoldan çikarma beni!..
