Günahı boynuna merabalarla başladım
ön söz gene benim benimle gün sayarmısın
takvimim yanık
ve çakmağınla gel
her çakışta duyduğun o ses benide irdeler
kuruduğum hayallerin yanında durdum büsbütün
ve kaybolan diğer yarım
bikaç günün hezimetiyle yordu kendini kopamadım
nefretim o yüzden tuttu kendini doyamadım
koca bi şehre kstüm üzgünüm
son günüm yalancıdır nedense içten gülmedim
ve inkar etmedim.
karpedilmedim hatalarımla geçtim yolları
saf mıyım neyim yolda tanıdım onları
şimdilerde yürüyorum yağan bi yağmur sonrası
nereye gitsem diye düşünüyorum keçilik ordamı
çıkmadan kalın bişeyler almalı
bilirsin hep sabahları soğuk olur bu dağ başı
gözlerim kapanmış ellerim yazar
kara bu defter listelenmiş isimlerle dolu bu kez
kapıda beliren ansızın benim
al şu kadehi iç benimle paylaş
sesini duydum yaklaş
kalbim oldu taş
bir mesajla günümü gün eden bu günse bitmedi
son tren gecikti gelmedi son bi şans
uzakta kalmışım biraz zamanımız çok mu az
ruhum hasta gezinir oldu çok gelir bana bu yaz
bir gün hislerim seninle geçmemiş
bir saat dakikalar seninle bitmemiş
bir sayaç oldum anlat kalbim aç
papatyalarla yaptım ancak veremedim soldu taç
ne olur dön bana acıma öle bak bana
yeterki ağlama birdaha çıkmam karşına
mutluluk seninle kalsın acımı kalbime gömer ve giderim
anla yinede seni yolun sonunda beklerim
küllenen bu son hikaye düştü dizelere
etkisiz ya sol yanımda sebepsiz ayrılık
tastamamdı herşey ancak aniden durakladık
uzatmamak çözümse iste kaderi noktaladık
uzatmadım yollar ayrı olsun istedin
diretmedim kalbin hiç kırılmasın dedim
ve silmedim yoksa gözlerinde yaş mı var
yalan değildi hiçbirşey kalbimizde taş mı var
gülümse durmadan o gözlerinle bak
bugünse dolmadan yeni bi sayfa aç
yol kısa gün olur ve gelmeden o son durak
belki bir adam çıkıp gelir dön ve bak
yarım kalan bir hatıra gözümde canlanan
silik bir hafıza dünümü kollayan
pas tutan hikayemiz sonuna gelmiş
benimle başlamış seninle bitmiş�
ön söz gene benim benimle gün sayarmısın
takvimim yanık
ve çakmağınla gel
her çakışta duyduğun o ses benide irdeler
kuruduğum hayallerin yanında durdum büsbütün
ve kaybolan diğer yarım
bikaç günün hezimetiyle yordu kendini kopamadım
nefretim o yüzden tuttu kendini doyamadım
koca bi şehre kstüm üzgünüm
son günüm yalancıdır nedense içten gülmedim
ve inkar etmedim.
karpedilmedim hatalarımla geçtim yolları
saf mıyım neyim yolda tanıdım onları
şimdilerde yürüyorum yağan bi yağmur sonrası
nereye gitsem diye düşünüyorum keçilik ordamı
çıkmadan kalın bişeyler almalı
bilirsin hep sabahları soğuk olur bu dağ başı
gözlerim kapanmış ellerim yazar
kara bu defter listelenmiş isimlerle dolu bu kez
kapıda beliren ansızın benim
al şu kadehi iç benimle paylaş
sesini duydum yaklaş
kalbim oldu taş
bir mesajla günümü gün eden bu günse bitmedi
son tren gecikti gelmedi son bi şans
uzakta kalmışım biraz zamanımız çok mu az
ruhum hasta gezinir oldu çok gelir bana bu yaz
bir gün hislerim seninle geçmemiş
bir saat dakikalar seninle bitmemiş
bir sayaç oldum anlat kalbim aç
papatyalarla yaptım ancak veremedim soldu taç
ne olur dön bana acıma öle bak bana
yeterki ağlama birdaha çıkmam karşına
mutluluk seninle kalsın acımı kalbime gömer ve giderim
anla yinede seni yolun sonunda beklerim
küllenen bu son hikaye düştü dizelere
etkisiz ya sol yanımda sebepsiz ayrılık
tastamamdı herşey ancak aniden durakladık
uzatmamak çözümse iste kaderi noktaladık
uzatmadım yollar ayrı olsun istedin
diretmedim kalbin hiç kırılmasın dedim
ve silmedim yoksa gözlerinde yaş mı var
yalan değildi hiçbirşey kalbimizde taş mı var
gülümse durmadan o gözlerinle bak
bugünse dolmadan yeni bi sayfa aç
yol kısa gün olur ve gelmeden o son durak
belki bir adam çıkıp gelir dön ve bak
yarım kalan bir hatıra gözümde canlanan
silik bir hafıza dünümü kollayan
pas tutan hikayemiz sonuna gelmiş
benimle başlamış seninle bitmiş�
