İlişki Durumu
New Moon’dan seçilmiş harika sözler. Her satırına kendimizi ayrı bir kaptırdığımız New Moon’dan en romantik sözler sizlerle…
” Ruhumu alabilirsin. Sen olmadığın sürece zaten ihtiyacım yok. Ruhum zaten senin”
Şiddetle başlayan hazlar,şiddetle son bulurlar, Ölümleri olur zaferleri, Öpüşürken yok olan ateşle barut gibi..
Aşkta mantık yoktur. Birini ne kadar çok severseniz, her şeyin daha az anlamı olur.
Hatırlamanın yasak, unutmanın korkunç olduğu zor bir çizgide yürüyorum.
Sanki kaybolmuş bir ay gibiydim. Gezegenim büyük bir felakette yok olmuş ama buna rağmen geride kalan boş uzayda dar dairelerle yörünge çizmeye devam eden ve yerçekimi kanununu yok sayan bir ay…
Romeo geri geldiğinde Paris’e ne olduğunu hatırladım. Sahne oldukça basitti. Kavga ederler. Paris yenilir.
“..Ve buna karşıklık bende sana bir söz vereceğim,” dedi. “Sana söz veriyorum ki bu beni son görüşün olacak. Geri gelmeyeceğim. Seni bir daha böyle bir duruma sokmayacağım. Hayatına bundan sonra bensiz devam edeceksin. Sanki hiç varolmamışım gibi.” (Edward)
Senden önce Bella, Hayatım ay olmayan bir gece gibiydi. Çok karanlıktı ama yıldızlar vardı, Sonra sen gökyüzüme bir meteor gibi girdin.
Ve bir anda herşey yanmaya başladı. Parlaklık vardı, güzellik vardı.Sen gittiğinde ve meteor ufukta dönüştüğünde,herşey simsiyah oldu.
Hiç birşey değişmedi ama gözlerim ışıktan kör olmuştu. Artık yıldızları da göremiyordum. Ve hiçbir şey için bir neden yoktu.
Ruhumu alabilirsin. Sen olmadığın sürece zaten ihtiyacım yok. Ruhum zaten senin.
Seni istemediğimi söylemek hayatımda işlediğim en büyük günahtı.
Sensiz olamam ama senin ruhunu da yok edemem.(EDWARD)
Eğer sen varsan cennete ihtiyacım yok.(BELLA)
Korku için bir sebep görmüyordum. Yeryüzünde daha fazla korkmama sebep olabilecek birşeyin kaldığını düşünmüyordum. Herşeyi
kaybediyor olmanın az sayıda avantajlarından biri de buydu.
Acı ve hiçbir şey arasında bir seçim yapmam gerekmiş, ben de hiçbir şeyi seçmiştim.
Geceleri burası bu kadar zifiri karanlık mı oluyordu? Eminim, doğanın kanunu olarak biraz ay ışığı bulutlardan aşağıya doğru süzülecek ve ağaçların gölgelerinin arasından yere ulaşacaktı. Ama bu gece değil. Bu gece gökyüzü inanılmaz karanlıktı. Belki de bu gece ay doğmamıştı, ay tutulmuştu ya da Yeni aydı.
Kötü kısmı kontrol dışı hissetmek.. Kendimden emin olmadığımı hisstmek..Tıpkı senin benim yakınımda olmaman gibi, Tıpkı diğer hiçkimsenin olmaması gibi..
Bazen sadakat yapmak istediklerinin önüne geçer.Bazen anlatacağın şey senin sırrın değildir.
Ben zannettiğin kadar kuvvetli değilim. Doğru ve yanlış artık benim için sona ermişti. Zaten her koşulda sana geri geliyordum.
Gerçek aşk kaybolmuştu.Prens,tılsımlı uykumdan uyandırmak için beni öpmeye gelmeyecekti.
Tek bildiğim sevginin bazı insanların gücünü yitirebildiğiydi.
Yerçekimi, havaya kıyasla daha güçlüydü ama dalgaların içinde faydası yoktu. Beni dibe çektiğini hissedemiyordum. Aklım beni etrafında döndürüyordu.
” Ruhumu alabilirsin. Sen olmadığın sürece zaten ihtiyacım yok. Ruhum zaten senin”
Şiddetle başlayan hazlar,şiddetle son bulurlar, Ölümleri olur zaferleri, Öpüşürken yok olan ateşle barut gibi..
Aşkta mantık yoktur. Birini ne kadar çok severseniz, her şeyin daha az anlamı olur.
Hatırlamanın yasak, unutmanın korkunç olduğu zor bir çizgide yürüyorum.
Sanki kaybolmuş bir ay gibiydim. Gezegenim büyük bir felakette yok olmuş ama buna rağmen geride kalan boş uzayda dar dairelerle yörünge çizmeye devam eden ve yerçekimi kanununu yok sayan bir ay…
Romeo geri geldiğinde Paris’e ne olduğunu hatırladım. Sahne oldukça basitti. Kavga ederler. Paris yenilir.
“..Ve buna karşıklık bende sana bir söz vereceğim,” dedi. “Sana söz veriyorum ki bu beni son görüşün olacak. Geri gelmeyeceğim. Seni bir daha böyle bir duruma sokmayacağım. Hayatına bundan sonra bensiz devam edeceksin. Sanki hiç varolmamışım gibi.” (Edward)
Senden önce Bella, Hayatım ay olmayan bir gece gibiydi. Çok karanlıktı ama yıldızlar vardı, Sonra sen gökyüzüme bir meteor gibi girdin.
Ve bir anda herşey yanmaya başladı. Parlaklık vardı, güzellik vardı.Sen gittiğinde ve meteor ufukta dönüştüğünde,herşey simsiyah oldu.
Hiç birşey değişmedi ama gözlerim ışıktan kör olmuştu. Artık yıldızları da göremiyordum. Ve hiçbir şey için bir neden yoktu.
Ruhumu alabilirsin. Sen olmadığın sürece zaten ihtiyacım yok. Ruhum zaten senin.
Seni istemediğimi söylemek hayatımda işlediğim en büyük günahtı.
Sensiz olamam ama senin ruhunu da yok edemem.(EDWARD)
Eğer sen varsan cennete ihtiyacım yok.(BELLA)
Korku için bir sebep görmüyordum. Yeryüzünde daha fazla korkmama sebep olabilecek birşeyin kaldığını düşünmüyordum. Herşeyi
kaybediyor olmanın az sayıda avantajlarından biri de buydu.
Acı ve hiçbir şey arasında bir seçim yapmam gerekmiş, ben de hiçbir şeyi seçmiştim.
Geceleri burası bu kadar zifiri karanlık mı oluyordu? Eminim, doğanın kanunu olarak biraz ay ışığı bulutlardan aşağıya doğru süzülecek ve ağaçların gölgelerinin arasından yere ulaşacaktı. Ama bu gece değil. Bu gece gökyüzü inanılmaz karanlıktı. Belki de bu gece ay doğmamıştı, ay tutulmuştu ya da Yeni aydı.
Kötü kısmı kontrol dışı hissetmek.. Kendimden emin olmadığımı hisstmek..Tıpkı senin benim yakınımda olmaman gibi, Tıpkı diğer hiçkimsenin olmaması gibi..
Bazen sadakat yapmak istediklerinin önüne geçer.Bazen anlatacağın şey senin sırrın değildir.
Ben zannettiğin kadar kuvvetli değilim. Doğru ve yanlış artık benim için sona ermişti. Zaten her koşulda sana geri geliyordum.
Gerçek aşk kaybolmuştu.Prens,tılsımlı uykumdan uyandırmak için beni öpmeye gelmeyecekti.
Tek bildiğim sevginin bazı insanların gücünü yitirebildiğiydi.
Yerçekimi, havaya kıyasla daha güçlüydü ama dalgaların içinde faydası yoktu. Beni dibe çektiğini hissedemiyordum. Aklım beni etrafında döndürüyordu.