Mesaj SayısıSeni sevmek yoktan gelen duyguları ayaklandırmak gibi… Yaşanması imkansız ne varsa
Hepsini yaşamış saymak gibi…
Seni sevmek hızlı koşmak
Ve yorulmamak gibi…
Soluklanmaya ihtiyaç duymadan
Mutluluğun doruğuna ulaşmak gibi…
Hiç sevemediğim şeyleri sırf sen diye kovalamak
Ve bundan heyecan duymak…
İşte varlığımın bütün pencereleri
Senin bana gelmenle açıldı…
Şimdi kader seni almaya çalışıyor benden
O soğukluğun eşliğinde
Bırakır mı seni bedenim
Ellerim,yüreğim?
Ölüm kimseye yakışmıyor sevdiğim,
Konduramıyorsun onun soğukluğunu,
Yüzüne bakmaya dahi kıyamadığına!
Bugün biraz daha solgun yüzün
Ama acılarını ardına sakladığın gülüşün hep aynı
“Doktor” dedin,ben kapıdan girerken
”Sakın söyleme ona,artık ağrılarımı dindirin, fişi çekin!” Yakışmaz sana sevdiğim,
O gözlerin kapanmasına nasıl dayanır yüreğim!
Doktor, gözleri dolu baktı gözlerime,
”O'nu kurtaracağım!”
Ümit miydi verdiği,
Yoksa ruhumun acısına eklediği bir yalan mı?
Her ne olursa olsun inandı kalbim olacaklara,
Güçlülüğümün en kuvvetlisini yaşattım sana,
Tek göz yaşı akıtmadım yanında,
Acıların ıstırap oldu bedenime
Ve böyle beş ay geçirdik seninle
Şimdi asıl tedaviyi yaşıyor ruhun,
İyileşen ellerin,ayakların,
Gözlerin,dudakların
Teşekkürlerin en güzelini sunuyor Yaradan'a
Ve tabi ki sözünü bir an olsun terk etmeyen
Minnetlerin en'lerine layık doktoruna!
…
Sen bunları yaşarken hiç vazgeçmedim ben
Durmadan aynı düşünceyi tekrarladı aklım
Uyurken bile kapanmasına dayanamadığım gözlerinin
Ölümün inanılmazlığını yaşamasına
O kadar çok zamanı vardı ki
“Erken daha!” dedim sana
“Beni bırakman için çok erken”
Her defasında sensizliğe yolculadığım
Ellerinle sildiğin yaşlarım
İlk kez utandı yanında
Hiç unutamam bu anı
Ve dediğin kelimeler
Asla unutulmaya layık değiller
“Merak etme sevdiğim,
Kapanana kadar sana aşkla bakacak gözlerim”
Hepsini yaşamış saymak gibi…
Seni sevmek hızlı koşmak
Ve yorulmamak gibi…
Soluklanmaya ihtiyaç duymadan
Mutluluğun doruğuna ulaşmak gibi…
Hiç sevemediğim şeyleri sırf sen diye kovalamak
Ve bundan heyecan duymak…
İşte varlığımın bütün pencereleri
Senin bana gelmenle açıldı…
Şimdi kader seni almaya çalışıyor benden
O soğukluğun eşliğinde
Bırakır mı seni bedenim
Ellerim,yüreğim?
Ölüm kimseye yakışmıyor sevdiğim,
Konduramıyorsun onun soğukluğunu,
Yüzüne bakmaya dahi kıyamadığına!
Bugün biraz daha solgun yüzün
Ama acılarını ardına sakladığın gülüşün hep aynı
“Doktor” dedin,ben kapıdan girerken
”Sakın söyleme ona,artık ağrılarımı dindirin, fişi çekin!” Yakışmaz sana sevdiğim,
O gözlerin kapanmasına nasıl dayanır yüreğim!
Doktor, gözleri dolu baktı gözlerime,
”O'nu kurtaracağım!”
Ümit miydi verdiği,
Yoksa ruhumun acısına eklediği bir yalan mı?
Her ne olursa olsun inandı kalbim olacaklara,
Güçlülüğümün en kuvvetlisini yaşattım sana,
Tek göz yaşı akıtmadım yanında,
Acıların ıstırap oldu bedenime
Ve böyle beş ay geçirdik seninle
Şimdi asıl tedaviyi yaşıyor ruhun,
İyileşen ellerin,ayakların,
Gözlerin,dudakların
Teşekkürlerin en güzelini sunuyor Yaradan'a
Ve tabi ki sözünü bir an olsun terk etmeyen
Minnetlerin en'lerine layık doktoruna!
…
Sen bunları yaşarken hiç vazgeçmedim ben
Durmadan aynı düşünceyi tekrarladı aklım
Uyurken bile kapanmasına dayanamadığım gözlerinin
Ölümün inanılmazlığını yaşamasına
O kadar çok zamanı vardı ki
“Erken daha!” dedim sana
“Beni bırakman için çok erken”
Her defasında sensizliğe yolculadığım
Ellerinle sildiğin yaşlarım
İlk kez utandı yanında
Hiç unutamam bu anı
Ve dediğin kelimeler
Asla unutulmaya layık değiller
“Merak etme sevdiğim,
Kapanana kadar sana aşkla bakacak gözlerim”
