Bazılarının ömrünü verdiği bazılarının hiçbir şeyidir…
Bir insan için çok şey demek olan bir şey diğer bir insan için hiçbir şey ifade etmeyebilir…
Bir insanın uğruna ömür tükettiği şey bir başkasının ömrünün saniyesinde yer almayabilir…
Yaşadığım bir öyküdür;
Gece saatlerinde radyo programcılığı yapmaya başladığım ilk yıllar…
Gece yarısını oldukça geçmiş bir saatte evime dönüyordum.. evimin bulunduğu mahallenin girişinde sivil bir polis ekibi beni durdurdu.. bir görevli üstümü aradıktan sonra sırtımdaki çantayı açmamı istedi.. çantanın içinde radyo programlarında kullandığım iki defter vardı..
Yıllar boyunca satır satır okuduğum kitaplarda altını çizdiğim cümleleri geceler gündüzler boyunca yazdığım iki defterdi bunlar…
Görevli polis defterlerde yazılı olanları karanlıkta göremediği için arabanın farına tutarak hızla ama dikkatli bir şekilde taradı.. işi bitince arabanın içinde oturan ve amiri olduğu anlaşılan kişiye dönerek o gece ve sonraki günlerde aklımdan hiç çıkmayacak olan şu cümleyi söyledi:
“burada kayda değer bir şey yok amirim..”
sonra bana dönüp defterleri verdi ve teşekkür etti…
o gece yol boyunca evde yastığa başımı yasladığımda ve sonraki günlerde bu cümle sık sık aklıma geldi…
“burada kayda değer bir şey yok…”
halbuki ben o defterlerde yer alan cümleleri okuduğum kitapları cebimdeki beş kuruşun hesabını yaptığım öğrencilik yıllarımda almış satır satır okumuş ve sonra onları göz nuru bir nakış işler gibi bu deftere yazmıştım.. benim yaşamadıklarımı ve düşünemediklerimi ve yazamadıklarımı benim yerime yaşayan düşünen ve yazan insanların kelimeleriydi onlar…
birileri çok zaman günler ve geceler boyu sürecek yokluklara yoksulluklara acılara hapislere sürgünlere katlanarak yaşıyor ve yaşamayanların yerine yazıyordu…
bazıları bu satırlarla hayatlarını ve ölümlerini kayda değer kılarken ve yazdıklarıyla dünyaya hayatlarının kayıtlarını düşerken kimileri için bütün bu kayıtlar hiçbir şey ifade etmiyordu…
hayatını bir kitabın satırlarına hediye ederek ölenleri biliyordu bu yaşlı dünya…
bazılarının ömrünü verdiği bazılarının hiçbir şeyidir…
bir insan için çok şey demek olan bir şey diğer bir insan için hiçbir şey ifade etmeyebilir…
bir insanın uğrunda ömür tükettiği bir şey bir başkasının ömrünün saniyesinde bile yer almayabilir…
hayatınızda kayda değer bir şey var mı?...
Bir insan için çok şey demek olan bir şey diğer bir insan için hiçbir şey ifade etmeyebilir…
Bir insanın uğruna ömür tükettiği şey bir başkasının ömrünün saniyesinde yer almayabilir…
Yaşadığım bir öyküdür;
Gece saatlerinde radyo programcılığı yapmaya başladığım ilk yıllar…
Gece yarısını oldukça geçmiş bir saatte evime dönüyordum.. evimin bulunduğu mahallenin girişinde sivil bir polis ekibi beni durdurdu.. bir görevli üstümü aradıktan sonra sırtımdaki çantayı açmamı istedi.. çantanın içinde radyo programlarında kullandığım iki defter vardı..
Yıllar boyunca satır satır okuduğum kitaplarda altını çizdiğim cümleleri geceler gündüzler boyunca yazdığım iki defterdi bunlar…
Görevli polis defterlerde yazılı olanları karanlıkta göremediği için arabanın farına tutarak hızla ama dikkatli bir şekilde taradı.. işi bitince arabanın içinde oturan ve amiri olduğu anlaşılan kişiye dönerek o gece ve sonraki günlerde aklımdan hiç çıkmayacak olan şu cümleyi söyledi:
“burada kayda değer bir şey yok amirim..”
sonra bana dönüp defterleri verdi ve teşekkür etti…
o gece yol boyunca evde yastığa başımı yasladığımda ve sonraki günlerde bu cümle sık sık aklıma geldi…
“burada kayda değer bir şey yok…”
halbuki ben o defterlerde yer alan cümleleri okuduğum kitapları cebimdeki beş kuruşun hesabını yaptığım öğrencilik yıllarımda almış satır satır okumuş ve sonra onları göz nuru bir nakış işler gibi bu deftere yazmıştım.. benim yaşamadıklarımı ve düşünemediklerimi ve yazamadıklarımı benim yerime yaşayan düşünen ve yazan insanların kelimeleriydi onlar…
birileri çok zaman günler ve geceler boyu sürecek yokluklara yoksulluklara acılara hapislere sürgünlere katlanarak yaşıyor ve yaşamayanların yerine yazıyordu…
bazıları bu satırlarla hayatlarını ve ölümlerini kayda değer kılarken ve yazdıklarıyla dünyaya hayatlarının kayıtlarını düşerken kimileri için bütün bu kayıtlar hiçbir şey ifade etmiyordu…
hayatını bir kitabın satırlarına hediye ederek ölenleri biliyordu bu yaşlı dünya…
bazılarının ömrünü verdiği bazılarının hiçbir şeyidir…
bir insan için çok şey demek olan bir şey diğer bir insan için hiçbir şey ifade etmeyebilir…
bir insanın uğrunda ömür tükettiği bir şey bir başkasının ömrünün saniyesinde bile yer almayabilir…
hayatınızda kayda değer bir şey var mı?...
rica 
