Oğlum beni bilgisayarın karşında görünce yanıma gelip[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] "Ne yazıyorsun?" dedi. "Sakatlarla ilgili yazıyorum[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" deyince[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] "Boşuna uğraşma kimse okumaz[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" dedi. "Neden?" diye sordum. "Çünkü sakatları kimse sevmiyor ki[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" dedi. "Sen beni seviyorsun ya[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" dedim. "Çünkü sen benim tatlı annemsin[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] tabii severim[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" deyip boynuma sarıldı[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] beni öptü ve oynamaya gitti.
O gidince ben yazmayı bırakıp[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] düşünmeye başladım.
Neden sakatları kimsenin sevmediğini düşünüyor?
Sakatları kimsenin sevmediğini düşünen bir çocuk[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] annesinin sakat olmasından nasıl etkilenir?
Okula başladığı yıl bir gün ağlayarak gelmişti eve; "Anneciğim keşke sen sakat olmasaydın!" demişti. "Kime ne zararı var ki sakat olmamın?" deyip onu sakinleştirmeye çalışmıştım. Okulda bazı çocukların benimle alay etmeleri üzüyordu onu.
Benim sakat olmamın oğlumu üzmesi üzüyor beni. Tıpkı annemin üzülmesi gibi.
Annemle yolda yürürken topal dediklerinde anneme bakardım yan gözle[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] inşallah duymaz diye düşünerek. Şimdi oğlum aynısını yapıyor.
On bir aylıkken başladı yürümeye. Ve ben birkaç gün sonra onu alıp pazara götürdüm. Yürümeye başlamadan önce kucağımda taşıyamadığım için[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] baş başa ilk sokağa çıkacağımız günü beklemiştim aylarca. Çok acele ettiğimi çabuk anladım. Minik adımlarını güçlükle atıyor[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] durup bana bakıp tekrar minik adımlar atmaya başlıyordu. Sonra birden kaldırıma oturdu.
Biraz oturup biraz yürüyerek eve geldik. Ertesi gün babasıyla birlikte çıktığımızda[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] birkaç adımdan sonra kucak istedi. Benden istememişti. Sonraki aylar ve yıllarda da babası olunca hemen kucak isterdi. Benden hiçbir zaman istemedi. Erken büyüdü benim oğlum…
Sokaktan çocuk sesleri geliyor[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] cıvıl cıvıl. Önce onun sesi ulaşıyor bana. Ne dediklerini tam olarak anlayamıyorum gürültüden. Anlayabildiğim tek şey: "anneler günü".
Mideme kramplar giriyor birden. Her "anneler günü" lafını duyduğumda girdiği gibi…
Hatırladığım ilk anneler günü kutlamaları sırasında üniversiteye gidiyordum. Hülya[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] "Annene ne hediye alacaksın?" diye sordu. "Hiçbir şey[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" dedim. "Neden?" diye sordu. "Çünkü ben annemi sevmiyorum[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" dedim. O kadar şaşırdı ki[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] "İlk kez annesini sevmeyen birine rastlıyorum[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" dedi. "Ben de[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" dedim.
Şaşkınlığından nedenini soramadı Hülya. Ben gene de söyledim. "Annem beni hiç sevmiyor ki[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] neden ben onu seveyim?"
Yirmi sekiz yaşımda ilk kez elbise giydiğim güne kadar da annemin beni sevmediğine inandım. Hamileydim ve artık pantolon giyemiyordum. O zamanlar hamile pantolonu yoktu. Ya da vardı da ben bilmiyordum. İyi ki de bilmiyormuşum. Çok hoşuma gitmişti elbise giymek. Çok da yakışmıştı işte. Ne olmuş bacağımın biri diğerinden daha kısa ve zayıfsa! Mankenlik yapmayı düşünmediğime göre…
"Neden sanki annem yıllarca bana elbise giydirmemişti?" diye düşünürken anladım[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] anneme olan öfkemin nedenini ve yıllarca neden beni sevmediğine inandığımı.
Benden iki yaş küçük kız kardeşime hep elbise alan annem[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] bana sadece pantolon alırdı. Çarşıya pazara hep kız kardeşimle gider[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] beni evde bırakırdı.
Üniversiteye başlayana kadar ben sadece annemin ya da kardeşimin seçtiklerini giydim. Oysa kardeşim kendi seçtiklerini giyerdi.
Senelerce bunlar yüzünden annemin beni sevmediğini düşündüğümden ben de onu sevememiştim.
Mutlaka anlamıştır onu sevmediğimi. Senelerce iki küçük çocuğunun üzerine kapıyı kilitleyip[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] hastanelere kucağında taşıdığı çocuğunun kendisini sevmediğini anladığında acaba neler hissetmişti?
Hadi o zamanlar küçüktüm de onun için hatırlamıyordum yaptıklarını.
Ya yirmi dört yaşımda bacağımdan ameliyat olduğum zaman[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] aylarca bana lazımlık taşımasını nasıl unutmuştum?
Daha sonraki yıllarda sık sık kırılan bacağım yüzünden aylarca sadece bana değil çocuğuma da bakmasını nasıl nasıl unutmuştum?
Seneler sonra anneannemden öğrenmiştim[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] yorulmayayım diye beni çarşıya pazara götürmediğini ve neden elbise giydirmediğini; sakat bacağımı gizlemek için tabii ki; çünkü babam öyle söylemiş.
Ben babamı hep sevmiştim oysa. Üstelik ben çocuk felci geçirip hastalandığımda[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] babam yemin etmiş beni kucağına almayacağına!
Anneme ne çok haksızlık etmişim…
Peki[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] yazmakla bitiremeyeceğim kadar çok şey yapmasına rağmen[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] neden sadece yapmadıklarını hatırladım yıllarca?
Bu soruya bulduğum cevap sadece annemle ilişkimi değil[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] benim hayatla ilişkimi de değiştirdi.
Hani sakat çocuklara sorulur ya televizyonlarda[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] "En çok ne yapmak istersin?" diye[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] genelde verilen cevap[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] "koşmak[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] top oynamak[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" olur. Bu istenen cevaptır aslında…
Bana sorsalar bu soruyu[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] "yapmak istediğim hemen hemen her şeyi yapıyorum[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" derdim. İlla bir şey isteyeceksem: "Anneler gününün kaldırılmasını istiyorum."
Çünkü artık unutmak istiyorum anneme yaptığım haksızlığı.
Çünkü anne olamayan kadınların üzülmelerini istemiyorum.
Çünkü Türk filmleri izleyerek büyüyen sakat çocukların da[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] asla evlenip anne olamayacaklarını düşünüp üzülmelerini istemiyorum. Çünkü o filmlerde sakat kalınca başroldeki oyuncu[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] sevgilisinin terk edeceğini düşünerek[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ortadan kaybolur ya…
Aynı filmleri izleyen sakat çocuk annelerinin de[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] çocukları evlenemeyecek diye üzülmelerini istemiyorum.
Hiç bir yazıyı bu kadar zor yazmamıştım. Oysa başlarken kolayca yazacağımı sanmıştım. Hem annemi[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] hem de oğlumu düşünerek yazmak ne zormuş.
Kör[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] topal[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] kambur[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] çolak[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] sağır[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] dilsiz[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] geri zekâlı[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] otistik[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] spastik çocuk anneleri ve sakat anneler ve sakat olmayan anneler[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] anneler gününü boş verin[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] her gününüz kutlu ve mutlu olsun.
İlla bir şey kutlamak istersek[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] biz karar verelim.
(alıntı
O gidince ben yazmayı bırakıp[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] düşünmeye başladım.
Neden sakatları kimsenin sevmediğini düşünüyor?
Sakatları kimsenin sevmediğini düşünen bir çocuk[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] annesinin sakat olmasından nasıl etkilenir?
Okula başladığı yıl bir gün ağlayarak gelmişti eve; "Anneciğim keşke sen sakat olmasaydın!" demişti. "Kime ne zararı var ki sakat olmamın?" deyip onu sakinleştirmeye çalışmıştım. Okulda bazı çocukların benimle alay etmeleri üzüyordu onu.
Benim sakat olmamın oğlumu üzmesi üzüyor beni. Tıpkı annemin üzülmesi gibi.
Annemle yolda yürürken topal dediklerinde anneme bakardım yan gözle[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] inşallah duymaz diye düşünerek. Şimdi oğlum aynısını yapıyor.
On bir aylıkken başladı yürümeye. Ve ben birkaç gün sonra onu alıp pazara götürdüm. Yürümeye başlamadan önce kucağımda taşıyamadığım için[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] baş başa ilk sokağa çıkacağımız günü beklemiştim aylarca. Çok acele ettiğimi çabuk anladım. Minik adımlarını güçlükle atıyor[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] durup bana bakıp tekrar minik adımlar atmaya başlıyordu. Sonra birden kaldırıma oturdu.
Biraz oturup biraz yürüyerek eve geldik. Ertesi gün babasıyla birlikte çıktığımızda[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] birkaç adımdan sonra kucak istedi. Benden istememişti. Sonraki aylar ve yıllarda da babası olunca hemen kucak isterdi. Benden hiçbir zaman istemedi. Erken büyüdü benim oğlum…
Sokaktan çocuk sesleri geliyor[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] cıvıl cıvıl. Önce onun sesi ulaşıyor bana. Ne dediklerini tam olarak anlayamıyorum gürültüden. Anlayabildiğim tek şey: "anneler günü".
Mideme kramplar giriyor birden. Her "anneler günü" lafını duyduğumda girdiği gibi…
Hatırladığım ilk anneler günü kutlamaları sırasında üniversiteye gidiyordum. Hülya[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] "Annene ne hediye alacaksın?" diye sordu. "Hiçbir şey[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" dedim. "Neden?" diye sordu. "Çünkü ben annemi sevmiyorum[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" dedim. O kadar şaşırdı ki[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] "İlk kez annesini sevmeyen birine rastlıyorum[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" dedi. "Ben de[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" dedim.
Şaşkınlığından nedenini soramadı Hülya. Ben gene de söyledim. "Annem beni hiç sevmiyor ki[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] neden ben onu seveyim?"
Yirmi sekiz yaşımda ilk kez elbise giydiğim güne kadar da annemin beni sevmediğine inandım. Hamileydim ve artık pantolon giyemiyordum. O zamanlar hamile pantolonu yoktu. Ya da vardı da ben bilmiyordum. İyi ki de bilmiyormuşum. Çok hoşuma gitmişti elbise giymek. Çok da yakışmıştı işte. Ne olmuş bacağımın biri diğerinden daha kısa ve zayıfsa! Mankenlik yapmayı düşünmediğime göre…
"Neden sanki annem yıllarca bana elbise giydirmemişti?" diye düşünürken anladım[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] anneme olan öfkemin nedenini ve yıllarca neden beni sevmediğine inandığımı.
Benden iki yaş küçük kız kardeşime hep elbise alan annem[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] bana sadece pantolon alırdı. Çarşıya pazara hep kız kardeşimle gider[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] beni evde bırakırdı.
Üniversiteye başlayana kadar ben sadece annemin ya da kardeşimin seçtiklerini giydim. Oysa kardeşim kendi seçtiklerini giyerdi.
Senelerce bunlar yüzünden annemin beni sevmediğini düşündüğümden ben de onu sevememiştim.
Mutlaka anlamıştır onu sevmediğimi. Senelerce iki küçük çocuğunun üzerine kapıyı kilitleyip[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] hastanelere kucağında taşıdığı çocuğunun kendisini sevmediğini anladığında acaba neler hissetmişti?
Hadi o zamanlar küçüktüm de onun için hatırlamıyordum yaptıklarını.
Ya yirmi dört yaşımda bacağımdan ameliyat olduğum zaman[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] aylarca bana lazımlık taşımasını nasıl unutmuştum?
Daha sonraki yıllarda sık sık kırılan bacağım yüzünden aylarca sadece bana değil çocuğuma da bakmasını nasıl nasıl unutmuştum?
Seneler sonra anneannemden öğrenmiştim[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] yorulmayayım diye beni çarşıya pazara götürmediğini ve neden elbise giydirmediğini; sakat bacağımı gizlemek için tabii ki; çünkü babam öyle söylemiş.
Ben babamı hep sevmiştim oysa. Üstelik ben çocuk felci geçirip hastalandığımda[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] babam yemin etmiş beni kucağına almayacağına!
Anneme ne çok haksızlık etmişim…
Peki[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] yazmakla bitiremeyeceğim kadar çok şey yapmasına rağmen[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] neden sadece yapmadıklarını hatırladım yıllarca?
Bu soruya bulduğum cevap sadece annemle ilişkimi değil[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] benim hayatla ilişkimi de değiştirdi.
Hani sakat çocuklara sorulur ya televizyonlarda[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] "En çok ne yapmak istersin?" diye[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] genelde verilen cevap[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] "koşmak[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] top oynamak[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" olur. Bu istenen cevaptır aslında…
Bana sorsalar bu soruyu[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] "yapmak istediğim hemen hemen her şeyi yapıyorum[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]" derdim. İlla bir şey isteyeceksem: "Anneler gününün kaldırılmasını istiyorum."
Çünkü artık unutmak istiyorum anneme yaptığım haksızlığı.
Çünkü anne olamayan kadınların üzülmelerini istemiyorum.
Çünkü Türk filmleri izleyerek büyüyen sakat çocukların da[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] asla evlenip anne olamayacaklarını düşünüp üzülmelerini istemiyorum. Çünkü o filmlerde sakat kalınca başroldeki oyuncu[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] sevgilisinin terk edeceğini düşünerek[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ortadan kaybolur ya…
Aynı filmleri izleyen sakat çocuk annelerinin de[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] çocukları evlenemeyecek diye üzülmelerini istemiyorum.
Hiç bir yazıyı bu kadar zor yazmamıştım. Oysa başlarken kolayca yazacağımı sanmıştım. Hem annemi[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] hem de oğlumu düşünerek yazmak ne zormuş.
Kör[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] topal[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] kambur[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] çolak[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] sağır[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] dilsiz[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] geri zekâlı[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] otistik[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] spastik çocuk anneleri ve sakat anneler ve sakat olmayan anneler[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] anneler gününü boş verin[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] her gününüz kutlu ve mutlu olsun.
İlla bir şey kutlamak istersek[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] biz karar verelim.
(alıntı
