Bir gün Mecnun hasta olup yatağa düşer. Tedavî için bir doktor çağırırlar. Doktor "Damardan kan almak gerek'" diyerek Mecnun' un kolunu bağlar. Tam iğneyi batıracağı sırada Mecnun bağırır;
"-Ey doktor[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] bırak! Ücretini al ve git. Bu hastalıktan öleyim[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] zararı yok. Vazgeç kan almaktan. "
Doktor Mecnun'a
"-Sen çöllerde kükremiş arslanlardan korkmuyorsun da koluna bir iğne batmasından mı korkuyorsun?
diye sorar.
Mecnun'un cevabı şu olur;
"-Ben neşterden korkmuyorum. Benim vücudum[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
varlığım Leyla ile doludur. Korkarım ki benim kolumu
yararken Leyla'yı incitirsin[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] işte ben bundan
korkuyorum."
"-Ey doktor[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] bırak! Ücretini al ve git. Bu hastalıktan öleyim[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] zararı yok. Vazgeç kan almaktan. "
Doktor Mecnun'a
"-Sen çöllerde kükremiş arslanlardan korkmuyorsun da koluna bir iğne batmasından mı korkuyorsun?
diye sorar.
Mecnun'un cevabı şu olur;
"-Ben neşterden korkmuyorum. Benim vücudum[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
varlığım Leyla ile doludur. Korkarım ki benim kolumu
yararken Leyla'yı incitirsin[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] işte ben bundan
korkuyorum."
