Sevdi o hep, yürekten sevdi,
İhanete uğradı;
Bıraktı tek kalemde boynunu
eğdi,
Parası yoktu belki,
Parasıyla değil yüreğiyle sevdi,
sevildi,
Hemde çok sevildi...
Belki sevdiğini cafeler götüremedi,
Ama
satmadı sevdasını yüreğine ekti,
Haklının yanında idi,
Haksıza demir bir
yürekti yıkılmadı,
Delikanlıydı o...
Üç şeyini çok sevdi,
bırakamadı;
Yarini, sigarasını, birde silahını...
Kısa Camel içerdi parası
varken, yani nadiren,
Yokende maltepe,
İki mekanı çok sevdi;
Biri her
zamanki gittiği çay ocağı,
Biri O'nunla oturduğu ağacın altı...
Dostları
vardı delikanlının,
Belki kendinden çok daha delikanlılardı onlar,
Çok
severdi dostlarını...
Yağmurda yürümeyi birde O'nu çok sevdi,
O iki
alışkanlığını hiç bırakamdı,
Duygusaldı, ağlamayı çok severdi,
Ama hep
yalnız ağlardı,
O'ndan başka kimse görmedi delikanlının ağladığını,
O'ndan
başkası silmedi, gözlerinden dökülen yaşları,
Onun için hep O vardı,
Öyle
büyük bir aşkla seviyordu ki unutamadı,
Ne birkaç günlük, nede birkaç aylıktı
onunki,
Bir ömür adını kalbine kazımıştı,
Satmadı asla sevdasını,
Çok
acı çekti ama hiç ezilmedi,
Belki boynu bükük gezerdi,
Ama yüreği hiç
bükülmedi,
Her zaman dimdik ayakta idi,
Dik yürüyüp yüreksiz
olmaktansa,
Boynu bükük yürüyüp,
Demir bir yürek taşımayı arzu etti,
Ve
hep unutulmak korkusu ile yaşadı,
Hep sevdiğini düşünüp
ağladı;
Yapayalnız...
Korkma delikanlı O seni unutamaz,
Hiç
unutamayacak,
O büyük aşkını kalbinden hiç silemeyecek...
İhanete uğradı;
Bıraktı tek kalemde boynunu
eğdi,
Parası yoktu belki,
Parasıyla değil yüreğiyle sevdi,
sevildi,
Hemde çok sevildi...
Belki sevdiğini cafeler götüremedi,
Ama
satmadı sevdasını yüreğine ekti,
Haklının yanında idi,
Haksıza demir bir
yürekti yıkılmadı,
Delikanlıydı o...
Üç şeyini çok sevdi,
bırakamadı;
Yarini, sigarasını, birde silahını...
Kısa Camel içerdi parası
varken, yani nadiren,
Yokende maltepe,
İki mekanı çok sevdi;
Biri her
zamanki gittiği çay ocağı,
Biri O'nunla oturduğu ağacın altı...
Dostları
vardı delikanlının,
Belki kendinden çok daha delikanlılardı onlar,
Çok
severdi dostlarını...
Yağmurda yürümeyi birde O'nu çok sevdi,
O iki
alışkanlığını hiç bırakamdı,
Duygusaldı, ağlamayı çok severdi,
Ama hep
yalnız ağlardı,
O'ndan başka kimse görmedi delikanlının ağladığını,
O'ndan
başkası silmedi, gözlerinden dökülen yaşları,
Onun için hep O vardı,
Öyle
büyük bir aşkla seviyordu ki unutamadı,
Ne birkaç günlük, nede birkaç aylıktı
onunki,
Bir ömür adını kalbine kazımıştı,
Satmadı asla sevdasını,
Çok
acı çekti ama hiç ezilmedi,
Belki boynu bükük gezerdi,
Ama yüreği hiç
bükülmedi,
Her zaman dimdik ayakta idi,
Dik yürüyüp yüreksiz
olmaktansa,
Boynu bükük yürüyüp,
Demir bir yürek taşımayı arzu etti,
Ve
hep unutulmak korkusu ile yaşadı,
Hep sevdiğini düşünüp
ağladı;
Yapayalnız...
Korkma delikanlı O seni unutamaz,
Hiç
unutamayacak,
O büyük aşkını kalbinden hiç silemeyecek...
