başlayacak kelimem yoktu en başından
ben bir hiç bana vurulan kolpa lakaplarının üstünden geçtim
şimdi nerdeyim adımın bulunduğu heryerde bilinmekteyim
ben karafaz duygularla belirmekteyim
hayal meyal hatırladığım hatıralardı canımı yakan
canım bedenle ayrı düşünce oldu olan
ufacık ateşti büyüdü kocaman Oldu içinde yaktı hayalleri
biz ise kaldık dım dızlak Sokakta ..
mecazi değil aslında realist olan gerçek buydu
sevgisiz ve açtı yanımızda yada uzaklardaydı
karafaz hep dostlarıyken bile yanlızlığı yaşardı
çünkü içindeki fareler onun kalbini kanattı ...
Bir melek gönderiyorum yanına
Her sabah uyandığında ,
Her gece uyuduğunda derdini Fısılda ona
O Anlatır zamanla bana
Seni aşılar bu kanayan kollarıma
canımı al ama dokunma
Üzüldüğüm zamanlar aklımın yetmediği anlar
bir boşlukta dolandığım onca zaman var .
Ben zaten anlamıştım kurudu güller
somurttu bir bebek çıkmaz oldu canımı acıtan zebani
kim gitti kim kaldı kim çaldı yaşamı bir günün bile değeri vardı
hiç birşey yapmadığım zaman aklımdan çıkmazdı az can sıkıntısı
azda yanlızlıkla yüklü aşkın acısı .....
Çuvalladığım çoğu kez yararım yoktu kendime
birileri olmassa sebebi kalmazdı yaşamın
birine anlatmaz isem bu yükü Altından kalkamazdım .
Farkettim amma ben Çok geç kaldım ..
ben bir hiç bana vurulan kolpa lakaplarının üstünden geçtim
şimdi nerdeyim adımın bulunduğu heryerde bilinmekteyim
ben karafaz duygularla belirmekteyim
hayal meyal hatırladığım hatıralardı canımı yakan
canım bedenle ayrı düşünce oldu olan
ufacık ateşti büyüdü kocaman Oldu içinde yaktı hayalleri
biz ise kaldık dım dızlak Sokakta ..
mecazi değil aslında realist olan gerçek buydu
sevgisiz ve açtı yanımızda yada uzaklardaydı
karafaz hep dostlarıyken bile yanlızlığı yaşardı
çünkü içindeki fareler onun kalbini kanattı ...
Bir melek gönderiyorum yanına
Her sabah uyandığında ,
Her gece uyuduğunda derdini Fısılda ona
O Anlatır zamanla bana
Seni aşılar bu kanayan kollarıma
canımı al ama dokunma
Üzüldüğüm zamanlar aklımın yetmediği anlar
bir boşlukta dolandığım onca zaman var .
Ben zaten anlamıştım kurudu güller
somurttu bir bebek çıkmaz oldu canımı acıtan zebani
kim gitti kim kaldı kim çaldı yaşamı bir günün bile değeri vardı
hiç birşey yapmadığım zaman aklımdan çıkmazdı az can sıkıntısı
azda yanlızlıkla yüklü aşkın acısı .....
Çuvalladığım çoğu kez yararım yoktu kendime
birileri olmassa sebebi kalmazdı yaşamın
birine anlatmaz isem bu yükü Altından kalkamazdım .
Farkettim amma ben Çok geç kaldım ..