daha 18 sinde bir genç kız vardı ünüversitede 2. sınıfta okuyordu okul bahçesinde ders saatini beklerken yanından bir delikanlı geçti sadece başını kaldırıp yüzüne bakmıştı o anda delikanlı da genç kıza bakmış umursamaz bir tavırla yanından geçip gitmişti …
kızcağız hiç aşkı yaşamamış toydu delikanlının bakışında gözlerindeki ışıltıya vurulmuştu o andan sonra her saniyesi o bakışlardaki ışıltıyı tekrar görebilmek için dua etmekle geçti
derslere bile girmek istemiyordu ya o dersteyken delikanlı gelirse bu yoldan geçerse diye düşünüyordu hep o karşılaştıkları yerde bekler oldu
yine böyle özlemle o gözleri görmeyi beklerken delikanlı yine yanından geçiyordu ama kız farketmedi çünkü başı önde elinde tek dal papatyaya bakıyor ve dua ediyor bugün allahım bugün geçsin diyordu.işte bu duayı farkında olmadan sesli yapmıştı ve delikanlı geçerken onu duymuştu
ve kıza seslendi kimi bekliyorsun böyle dua ederek dedi
kız kafasını kaldırdığında ışıl ışıl parlayan o gözleri gördü günlerce yolunu beklediği delikanlı karşısındaydı
sustu sadece sustu SENİ diyemedi
delikanlı kıza gülümsedi ve yürüdü
ilk defa bu kadar heyecanlıydı kız kalbi hızlı hızlı çıkacakmış gibi atıyordu
günler yine böyle geçti kız umudu kesmişti
bir gün yine arkadaşlarıyla sohbet ederken okulun bahçesinde delikanlı göründü uzaktan onlara doğru geliyordu
o da ne yanlarında durdu kızın arkadaşıyla tanışıyormuş selam verip sohbete katıldı ve kıza beklediğin geldi mi diye sordu
kız sadece buğulu gözlerle bakmakla yetindi yanakları al al olmuştu söyleyemedi yine evet SENSİN diyemedi
artık delikanlı onların arkadaş ortamına takılmaya başlamıştı kız çok mutluydu saatlerce konuşmadan onu dinliyor arada kaçamak bakışlarla gözlerine bakıyordu delikanlı farkındaydı bir gün kıza seninle biraz konuşabilirmiyiz dedi
zavallı kızın kalbi duracak gibiydi ağzı kurudu kelimeler düğüm düğüm olmuş boğazına düğümlenmişti sadece hı hı diyebildi ve yürümeye başladılar
delikanlı ondan 3-4 yaş büyüktü son sınıftaydı kıza sorular sormaya başladı kız kısık sesle utangaç bir halde kısa kısa cevaplar veriyordu sonunda delikanlı beklediğin benmiydim deyiverdi kız yüzüne baktı gözlerine evet der gibi ve sustu
günler böyle kısa ama güzel sohbetlerle geçti delikanlı ve kız artık hep beraberdi delikanlıda kıza aşık olmuştu artık en güzel günlerini her an beraber olarak geçiriyorlardı…
okul tatile girdi hiç ayrılmak istemiyorlardı öyle ki bir saniye ayrılıktan bahsetseler kız hıçkıra hıçkıra ağlıyor delikanlının elini sımsıkı tutuyordu allahtan aynı şehirdeydiler
evet tatili de beraber geçirdiler artık sevgilerinden birbirlerinden okadar emindiler ki aileleriyle konuşup evlenmek istediklerini söylemeye karar verdiler delikanlı okulu bitirmiş çalışmaya başlamıştı işi vardı maaşı da iyiydi kıza bakabilecek gücü vardı kızın okulu bitirmesini beklemeye bile gerek yoktu hem evlenip hem de okuyan bir sürü genç vardı artık ayrı kalmak istemiyor 24 saat i birlikte yaşamak istiyorlardı aileler de onay verdi söz kestiler 2 ay sonra nişan yaza kır düğünü yapacaklardı.
bu arada kızın babası hastalandı doktorlar son günlerini yaşadığını bulundukları şehirden başka bir yere havası güzel olan bir şehire götürmelerini istedi egede küçük bir kasabada yazlıkları vardı babası annesi ve kız oraya küçük kasabaya gitti okulu dondurmuştu babasının yanında olmalıydı ama ama sevdiğini orda bırakmak çok acı veriyordu
hiç kopmadılar bazen o gitti bazen delikanlı geldi nişan ertelenmişti babası çok ağırdı
yine genç kız sevdiğini görmeye o büyük şehire gitti birbirlerini o kadar özlemişlerdi ki hiç konuşmadan sarılıp birbirlerini seyrettiler genç kız delikanlıya senin olmak istiyorum der gibi baktı aslında kıza ters gelen bir durumdu nasıl olsa evlenmeyecekler miydi yüreği ruhu herşeyi delikanlının dı zaten bedenim de onun olsun dedi ve delikanlıyla beraber oldu
3 gün orda kaldı aşklarını doyasıya yaşamalıydı ki sevdiği gelene kadar o anları düşünüp avutmalıydı kendini dönüş günü geldi delikanlı kızı otobüse bindirdi bu onu son görüşü olacağını nerden bilebilirdi ki
kız kasabasına babasının yanına döndü herdakka telefonla konuşuyorlardı aradan bir hafta geçti delikanlı kızı aramamıştı her sabah onun sesiyla güne başlardı neden ne olmuştu da sevdiği aramamıştı hemen telefona sarıldı aradı fakat telefonda ki ses o en sinir bozucu cümleyi söylüyordu aradığınız kişiye şuan ulaşılamıyor neyse dedi kız akşama kadar bekleyelim mutlaka açar arar dedi ve dediği gibi de oldu akşam telefonu çaldı arayan sevdiği adamın en yakın arkadaşıydı ve şu konuşmayı yaptı
UĞUR kaza yaptı dün gece eve dönerken şimdi hastanede seni istiyor lütfen hemen gel
kız olduğu yere yığılmıştı tamam dedi telefonu kapattı
hemen hazırlandı o anda okadar güçlüydü ki biliyordu sevgisini gücünü aşkına yollamalı hissettirmeliydi
yola çıktı yol bitmiyordu uzadıkça uzuyor gibi geliyor hep dua ediyordu yaşamalıydı aşkı sevdiği yaşamalıydı
hasteneye vardığında ise gerçekle o acı gerçekle karşılaştı
sevdiği sonsuz aşkla bağlı olduğu adam ölmüştü
dünyası yıkıldı herşey bitmişti onun için oda ölmek istedi aklına binbir türlü ölüm şekli geliyordu ama hiç yalnız kalamıyordu ki yoksa yapacak ve aşkıyla aynı anda toprağa verilecekti hep bunu düşünüyordu
sevdiğinin cenazesi 2 gün sonra toprağa verilecekti sakinleştiricilerle ayakta duyordu kız ağlıyordu hep ağlıyor ölmekten başka bişeyi düşünmüyordu öylece ağlarken uyuyakaldı ve karşısında sevdiği adam dikiliyordu
ellerini tuttu
aşkım naz lı bebeğim sakın arkamdan gelmeyi düşünme
sen beni yaşatacak tek insansın yüreğim sende sen yaşarsan oda senle yaşayacak dedi ona
kız ağlayarak kalktı bu kısa süren uykudan
2 gün sonra sevdiğini kara toprak altına koymuş küçük kasabasına doğru yola çıkmıştı
günler günleri kovaladı kız rahatsızlandı
doktora gittiğinde ise hamile olduğunu öğrendi artık canında YÜREĞİNİN canını taşıyordu
YÜCE RABBİM ona en güzel armağanı vermişti
bundan sonra tek dayanağı tek tutunduğu sonsuz aşkla sevdiği YÜREĞİNİN canını yine sonsuz sevgiyle büyütmek ve o cana bakarken hep o aşkı yeniden yaşamak yeniden sevmek oldu…
bu gerçek bir hayat hikayesi dir kahramanı olan genç kız hala o kasabada yaşamını sürdürmektedir sevdiği adamdan 2 ay sonra da babasını kaybetmiştir...
