Yeni müslüman olan sahabilerden Amr b. As' ı Peygamberimiz İlam orduzunun başında Zatü's-Selasil'e gönderdi. Orduda Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer de vardı. Bu büyük sahabelere kumandan olduğuna göre Peygamberin kendisini çok sevdiğini düşündü Amr bin As.
Hemen Peygamberin yanına gidip, bu düşüncesini sordu.
" Ya Resulallah! Halkın sana en sevimlisi kimdir?"
Peygamberimiz Amr' a: "Aişe" dedi.
Amr tekrar sordu: "Sonra kim?"
" Aişe'nin babası."
Amr yine sorduğunda peygamberimiz:
"Ömer" demiş ve sonra ve daha pek çok kişinin ismini saymıştı. Şimdiki insanların anlamakta güçlük çekeceği bir şey...
" En çok kimi seviyorsun?" dendiğinde "eşimi" diyebilmek.
Mahrem sınırı içinde, kadının ismini bile gizleyen bir anlayaşın karşısında Peygamberiz, Aişe'sini her an ismiyle anıyor, her zaman yanında taşıyordu.
Onun, tüm insanlar içinde en çok sevdiği kişi olduğunu, söylemekten çekinmiyordu.
Hemen Peygamberin yanına gidip, bu düşüncesini sordu.
" Ya Resulallah! Halkın sana en sevimlisi kimdir?"
Peygamberimiz Amr' a: "Aişe" dedi.
Amr tekrar sordu: "Sonra kim?"
" Aişe'nin babası."
Amr yine sorduğunda peygamberimiz:
"Ömer" demiş ve sonra ve daha pek çok kişinin ismini saymıştı. Şimdiki insanların anlamakta güçlük çekeceği bir şey...
" En çok kimi seviyorsun?" dendiğinde "eşimi" diyebilmek.
Mahrem sınırı içinde, kadının ismini bile gizleyen bir anlayaşın karşısında Peygamberiz, Aişe'sini her an ismiyle anıyor, her zaman yanında taşıyordu.
Onun, tüm insanlar içinde en çok sevdiği kişi olduğunu, söylemekten çekinmiyordu.