Başrolde Ay ve Gece

Gecenin küçük odalarında kısık sesli konuşuluyordu… Karanlıklar sevdalanmıştı gecelere… Yıldızlara uzanan ellerde sevda dilekleri süslemişti mehtabı…

Ay güneşe tutulsa da vazgeçmedi karanlıklarından… Her gece giydi beyaz elbisesini[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] güne inat sevdalandı geceye[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] çok sevdi… Minik beyaz umutları vardı geceye serdiği… Sevdalıların ilhamı olur[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] sabahın ilk ışıklarıyla son cümlelerini fısıldardı geceye… Kara güllerle dolu gür bahçelerinden ayrılırdı solgun gecenin…

Her gün doğumu sonu olsa da yasta değildi Ay… Hırslanmadı[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] kıskanmadı… Nasıl olsa gecenin karanlıklarını giyemezdi güneş[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] tutuşsa da…

Ve her akşam geceye gelirdi Ay gülen yüzü ve beyaz elbisesiyle… Gözlerindeki ışığı geceye[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ellerindeki umutları yıldızlara [Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] kendini mehtaba bırakırdı… Öylece uzanırdı gecenin koynuna… Aşkın sırrı gecedeydi[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] aşk ise Ay’da…

Ay geceye muhtaçken mahrum bırakırdı kendini gündüz oyunlarından… Şiirler[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] şarkılar söyler sarardı yaralarını mehtaba…

Ne tutunabilirdi geceye[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ne de kaçabilirdi karanlıklardan…