GecemDe ßir SesTin Sen ..! Gecemde bir sestin beni uyutmayan zamanında hani "Seni seviyorum" derken bile gülüyordum sende sessiz kalıyordun ya. Şimdi başkasına diyorsun belli ki o içten kelimeleri. "Aşkım" dediğini görüyorum baskasına, duyuyorum ve ağlıyorum. Hani yinede ben seni seviyorum. Uyumuyorum yinede bu sefer seni nasıl kazanırım yada ne zaman kaybederimi düşünürken değil "sensizliği" hayal ederken yapıyorum bunu. Ama biliyorum yine "Herşeye rağmen yanındayım" desem dönüceksin. Öyleyse dönme, dönme ki bu içimdeki yara daha fazla büyümesin. Acıtmasın varlığınla-yokluğun arasında ki gidiş gelişlerin. Acıtmasın içimi, ağlatmasın beni. Birazcık değerim olduğunu bilsem gözümde, vazgeçmezdim senden; severdim seni, özlemezdim böyle gecelerimde. Şimdi bekliyorum hani bir gün olurda gelirsin belkide bu sefer seversin. Ağlatmazsın bu sefer yalandan gülmezsin gözlerime. Bakmazdın o kadar dikkatli bana. "Bırak birşey demeye gerek yok ben sana bakıcam" demezsin bu sefer yalandan, gerçekten bakarsın ve güler gözlerinin içi bu sefer gerçekten. Sevdiğini duysam ya ölüp gitmeden bitanem. Seni çok özledim ama sen bana yalan söyledin. Başkası varken yok dedin. Şimdi başkasıylasın, benim ufak hayallerime sığdırdığım sen, sen değilsin sanki ya da o "dengesiz" ben, ben değilmişim o zamanlarda. Anlıyor musun beni (?). Sanmıyorum, anlayamazsın sen beni. Söylediklerimden çözemezsin benliğimi, özlemimi. Sevmeyi özlemiştim ben, "ebruli" hayallleride istemiştim oysa ama sen yokmuşsun aslında, aslında varmışsında. Bak görüyor musun? ... Yine varlığın-yokluğun birbirinin ardında... Dengesiz biriyim bak yine o senin bildiğin gibi. Bir gelmeni bekleyen birde sanki gelmeni istemeyen biri. Yani yine ben dengesizliğini yiğitçe söyleyebilen bir ben...
Join the forum, it's quick and easy
